II. BÖLÜM
Hz.Ayşe’nin -Allah ondan rızı olsun- Hz.Mustafa (s.a.v)’ya “Bugün Yağmur Yağdı, Sen Mezarlığa Gittiğin Halde, Niçin Elbisen Islak Değil? diye sorması hakkında
Hz.Mustafa (s.a.v) bir gün dostlarından birinin cenazesiyle ve dostlarıyla mezarlığa gitti.
Onun mezarına toprak doldurdu, tohumunu yer altında diriltti.
Resulullah (s.a.v) mezarlıktan dönünce Hz.Ayşe’nin yanına giderek konuşup görüşmeye başladı.
Hz.Ayşe-i Sıddıkanın gözü, Hz.Muhammed’in yüzüne ilişince önüne gelip elini onun üstüne,
Sarığına, yüzüne, saçına, yakasına, göğsüne, kollarına sürdü.
Hz.Peygamber: “(Ya Ayşe) Böyle acele acele ne arayıp duruyorsun” dedi.
Hz.Ayşe cevap verdi: “Bugün hava bulutluydu. Yağmur yağdı. Elbisende yağmurun eserini arıyorum. Ne gariptir ki üstünü başını yağmurdan ıslanmamış görmekteyim” dedi.
Hz.Peygamber “(Yâ Ayşe) o sırada başına ne örtmüştün?” dedi. Hz.Ayşe “Senin ridanı (örtü) başıma örtmüştüm” dedi.
Hz.Peygamber (s.a.v) dedi ki: “Ey kalbi pâk olan (Ayşe)!
Allah, senin tertemiz gözüne onun için gayp yağmurunu gösterdi!”
O, yağmur, bu semânın bulutundan değildir; o başka bir buluttur ve başka bir semâdandır.
KONUNUN AÇIKLANMASI
Hz.Ayşe, Hz.Muhammed (s.a.v)’in ridasını başına örttüğü zaman, Allah (c.c), Hz.Ayşe’nin tertemiz gözüne ve gönlüne gayp yağmurlarını göstermiştir.
Nice gözler vardır ki bulundukları ve yaşadıkları dünyaya yağan rahmeti görmez. Nice temiz ve ilâhi ışıkla aydınlanmış bakışlarda vardır ki Allah aşkıyle yanmış susuz bağırlar için esrar âlemlerinde yağan yağmuru görür.
Gönülde koku saçan her gül, Allah’ın sırlarından haberler söyler.
HZ.MEVLÂNÂ
MESNEVİ 2012-2034. Beyitler.