Allah (c.c) insanlara yaratılışlarında yükselmek daha geniş imkanlara kavuşmak arzusu vermiştir. Bu arzu, veriliş hikmetine uygun olarak kullanılmalıdır. Eğer yükselme, yücelme arzusu hırs ve tamaha dönüşürse maalesef veriliş amacından saptırılmış olur.
Çevremizdeki insanlara baktığımızda ve olayları gözlemlediğimizde genelde bir mutsuzluk, hayata karşı bir doyumsuzluk görülmektedir.
Toplumda ihtiyaç sahiplerinden tutun ’da, çok zengin insanlara varıncaya kadar genelde dünya malına, makam ve mevkie karşı aşırı bir hırs ve tamahkârlık vardır.
İnsanlarda hırs öyle bir duruma gelmiştir ki, ailede huzursuzluk, eşlerini beğenmeme komşuda varda bende niye yok ve hatta eşlerini dövme ve öldürme gibi insanlık dışı davranışlar hat safhaya gelmiştir.
Kur’an-ı kerimde ( Tekasür suresinde);
Allah: “mezara girinceye kadar mal çoğaltma yarışına girenin sonunun hüsran olduğunu, Allah’ın unuttuklarını bu durumun cehenneme götüreceğini ve bu kişilerin hesaba çekileceğini” buyuruyor.
İnsanlar maneviyattan uzaklaştığı dünya hırs ve heveslerine kapıldığı, selam verirken bile menfaat bekler hale geldiği için hep huzursuz hep mutsuzdurlar.
Hz. Musa, allah (c.c)’a ; “ Ya rabbi kullarının en zengini kimdir?” diye sormuş
Allah (c.c)’da; “ Verdiğim ile kanaat eden kimsedir” buyurmuştur.
Peygamber efendimiz (s.a.v)şöyle buyuruyor “ âdemoğlu için iki vaadi dolusu mal olsa idi, mutlaka bir üçüncüsünü isterdi. Âdemoğlunun iç boşluğunu ancak toprak doldurur.” Bu tamah ve hırs duygusundan kurtulmak için Allah (c.c) şöyle buyuruyor: (bakara:219) “ sana neyi infak edeceğini (kişinin kendi servetinden muhtaç olanlara yardımda bulunması) soruyorlar.”
“De ki: AFV’I VERİN” (yani, helal kazancınızın sana ve ailene yetecek olandan artanını verir.)
İmam-ı Gazeli’nin de: Mal ve mevki sevgisi, suyun sebzeyi yeşertmesi gibi kalpte nifakı ( Kişinin içinin ve dışının bir olmaması münafıklık ) yeşertir.”
Hz. Mevlana’da Mesnevi’ sinde:” hırs ve tamah ehlinin gözü doymaz halbuki sedef (istiridye; deniz kabuklu havyanı içinden inci çıkarılır.) kanaat gösterip kapanmasa idi içinde inci bulunmazdı.”
Bizim ata sözümüzde “(kanaat tükenmez bir hazinedir) der. Sonuç “ hırs yok, tamah yok. Paylaşmak var. Benlik yok; bizlik var. birlik varsa dirilik var; Düzenlik var; güzellik; huzur, mutluluk var.