8 Mart dünya emekçi kadınlar günü!
“Gününüz kutlu olsun hanımefendiler, bacılar, eşler, analar”!
Dilerim yaşamınız da gönlünüzce olur.
***
Gelelim saadete:
Devlet olarak altına imza koyduğumuz insan hakları Evrensel beyannamesi, güya!
Ya hukukun üstünlüğü?
Ya kadın erkek eşitliği?
Kayıp kardeşim kayıp!
Yok.
Sağına baksan da, soluna baksan da yok kardeşim yok!
Aransa da bulunamıyor.
Bu meyanda da, bayanların özgür yaşamına ait karşı durulan mesnetsiz bir yapı daha!
Yani altına imza koyup kaldırdığımız İstanbul kadın hakları sözleşmesi!
Ne kadar zengin ve insan yaşamıyla ilgili geniş bir yelpaze değil mi?
Gel de bunu gündeme alma bakalım, hele böyle bir günde.
Çünkü öyle enteresan ki!
Bu konuda da atan atana ve de tutan tutana.
Hangi siyasiye, hangi partiye, hangi radikale, hangi muhafazakâra sorarsanız sorun!
Bayanın insan gibi yaşaması, aktif siyaset yapması veya yapabilmesi konusunda hiç biri de hayır diyemeyecektir, demezler de.
Vee yakın zamana kadar da, kadın- erkek eşitliği ile ilgili söylemlere ve duruşlara baktığınızda da, durum hep pozitif görüntülüdür.
Ama üzülerek ifade edeyim ki bunların hepsi de mevta olmuştur!
Hepsi de bir söylemden ibaret olarak kalmıştır.
Yazıktır ama bunda da hepimizin vebali vardır.
Bir kere dik durun be dostlar.
Bir kere söylediklerinizin arkasında olun be mübarekler.
Ama ne mümkün?
Bırakın siyasi zemini ve özgür yaşamlarını, hayati durumlarında bile devlet garantileri yoktur, kalmamıştır.
Umursayan bile olmaz.
Çünkü inanmazlar ki.
Çünkü Mantalitelerinde yok ki!
Var mı itirazı olan?
Hiç zannetmiyorum.
Varsa işte ispatı:
Önce adli kaynaklara bakın.
Darp edilenleri ve hiç yere öldürülenleri not edin!
Sonra sayısının söyleyin, bilen var mı?
Yok.
Çünkü neredeyse her gün bir hanım kardeşimiz katlediliyor.
Bu sayı varsa da daha yeni/yeni ele alınıyor diyebilirim!
Oysa yurdumuzda binlerce, Dünya’da da belki milyonlarca kadınlarımızın canları alınıyor!
Peki, verilen nasihatten başka, yani koruma isteyip de korunan var mı?
O da yok.
Varsa da formalite!
Ya parlamento da?
İşte meclis, işte siyasi partiler!
Kafanızı şöyle biraz kaldırıp bunlara doğru sağa/sola çevirip baktığınızda ancak şunu görebilirsiniz.
Hangi partide ve de kaç kişi?
Ve hangi partilerde?
Varsa da, ya kotadan ya da ayıp olmasın diye var, yani sembolik!
Dostlar iş başında görsün babından!
Ötesi yok.
Yazık!
Fazla da atıp sallamaya gerek yok.
Söylenildiği gibi kadınlarımız gerekliliği kadarıyla orada da temsil edilmiyorlar?
Nerede varlar?
Evinde kocasının dizinin dibinde!
Başka?
En az üç çocuk doğurmada!
Daha, daha?
Hem severim, hem döverim de!
Bak hele bak!
Lâ Havle!
Hem çocuk doğurmaya mahkûm edersiniz!
Hem siyasetin hiçbir alanın da hak ettiği kadarıyla yer vermezsiniz…
Hem de erkeğin yanında tamamlayıcı unsur gibi görürsünüz…
Ondan sonra da, yok insan hakları, yok kadın hakları der çıkarsınız he.
Ayıp be ayıp!
Unutmayın ki; “Cennet anaların ayağının altındadır” derler!
Bunu sakın unutmayın!
Hem büyüklerimizin bir sözü daha vardır:
“Bir mıh bir nalı, bir nal bir atı, bir at bir yiğidi, bir yiğit de memleketi kurtarır” diye!
Peki, ya kadınlar?
Ya analar?
Bana göre bırakın siyaseti, insan haklarını, hukuk önündeki eşitliklerini…
Onlar Dünya’ya bedeldirler Dünya’ya!
Çünkü onlar bizim canımız, eşimiz, çiçeğimiz, namusumuz ve de anacıklarımızdır!
Dilerim Tanrı’dan; ölenlerin kabirleri cennet, yaşayanların ömürleri uzun, günleri de bir kez daha kutlu olsun.
EKMEK VE GÜL!
Yürüyoruz, yürüyoruz yan yana,
Güzel günler adına,
Kadınız, insanız, insanlığı ayağa kaldırıyoruz!
Paydos bundan böyle,
Köleliğe, aylaklığa…
Herkes çalışsın bölüşülsün,
Kardeşçe yaşamın sundukları,
İşte bunun için yükseliyor yüreklerimizden
Bu ekmek ve gül türküleri.
Ve yineliyoruz hep bir ağızdan,
“Ekmek ve Gül!
Ekmek ve gül!
***
8 Mart kadınlar günü tekrar kutlu olsun.
Sevgi/saygı bizden değerli okurlarımız.
Gülen yüzleriniz solmasın inşallah.