Merhabalar! Hayatınızda ulaşabileceğiniz son nokta nedir? Ne olsaydı kendinizi tamamlanmış hissederdiniz? Nasıl davransanız mutlu olurdunuz? Siz bu soruları düşünürken ben size bu konularda biraz fikir vermek istiyorum.
Kendini gerçekleştirmek kişinin içinde bulunan potansiyelini ortaya çıkarması ve buna göre davranmasıdır. Tamamen kendisi gibi olabilmesidir. Kendini gerçekleştirmiş bireyler;
Kendisinin yeterli ve yetersiz olduğu alanları bilir.
Kendisini ve başkalarını olduğu gibi kabul eder.
İçten ve doğal davranır.
Karşısındaki insana göre şekil almaz.
Yalnızlığın ve mahremiyetin önemini bilir.
Kendini mutlu etmeyi bilir.
Yeniliğe açıktır.
Derin ve anlamlı ilişkiler kurabilir.
Yaşamdan büyük zevk alır.
Alıngan değildir. Çünkü başkalarının yaptıklarının veya söylediklerinin kendi değerini düşürmeyeceğini bilir.
Herkesten bir şeyler öğrenebileceğini düşünür.
Mizah yeteneği güçlüdür.
Gerçeği olduğu gibi algılar.
Gerçek benliğini olduğu gibi kabul eder ve gerçek benliğine göre yaşar.
Refah seviyesi yüksek toplumlarda yapılan araştırmalara göre insanların sadece %10’unun kendini gerçekleştirebildiği düşünülüyor. Şimdi durup kendiniz gibi davranmadığınız zamanları düşünün. Sizi inciten durumlar karşısında sessiz kaldığınız anları, aklınızdakileri istediğiniz gibi söyleyemediğiniz zamanları, sırf başkası istedi diye yaptığınız fedakarlıkları, saçınızı süpürge ettiğiniz durumları, yemeyip yedirdiğiniz - içmeyip içirdiğiniz günleri… Toplum olarak özellikle sevdiğimiz insanlara karşı oldukça fedakar olabiliyoruz. Aslında bunda bir sakınca yok ancak kendimizi çiğneyip fedakarlık yapıyorsak işte bunda büyük bir sakınca var. Önce kendimiz için sonra başkaları için yaşamanın doğru olduğunu kabul ettiğimiz an kendimizi gerçekleştirmeye, kendimiz olabilmeye, otantik olmaya daha çok yaklaşacağız demektir.
Bizler 60,,70 kuşagı arası kişiler maalesef "alıştırılmışız"etrafımıza saçımızı süpürğe etmeye ve zamanla bu alışkanlık artık hayat biçimimiz olmuş. Şimdi istesemde bu alışkanlıktan kurtulamıyorum.
Şimdiki nesile göre bizler " alıştırılmışız" maalesef kendimizi hiçe sayıp başkaları için saçımızı süpürge etmeye. Bu alışkanlıkta bir zaman sonra hayat biçimimiz olmuş