ANNE VE BABANIN ÇOCUKLARINA KARŞI GÖREVLERİ

ANNE VE BABANIN ÇOCUKLARINA KARŞI GÖREVLERİ 
Aile yuvasının süsü ve mutluluk kaynağı olan çocuk, anne ve babaya Allah'ın bir emanetidir. Anne ve baba, çocuklarının terbiyesinden hem Allah'a hem de topluma karşı sorumludur.
Anne ve babanın çocuklarına karşı başlıca görevleri şunlardır; 
-Çocuklarını sağlıklı olarak besleyip büyütmek, çocukların beden ve ruh sağlığını korumak, çocuklarına haram lokma yedirmemek. Hz. Peygamber Efendimiz (s.a.v.): "Kişinin hayır yolunda harcadıkları içinde sevabı en bol olanın aile bireylerine yaptığı harcamalardır” olduğunu belirtmiştir. Başka bir hadisinde de: “İnsanın aile bireylerini sefil aç susuz bırakması onlarla ilgilenmemesi günah olarak kendisine yeter” buyurmuştur. 
-Çocuğu iyi terbiye etmek, ona ahlak yönünden güzel örnek olmak, çocuğun kendisine, ailesine, topluma, devlete, millete, vatana faydalı bir birey olması bilincini aşılamak, toplumun birlik beraberlik içinde yaşamasının önemini kavratmak, bayrağımıza ve İstiklal marşımıza saygı duymayı öğretmek. 
Sevgi ile yetiştirmek; çocuk sevgiyi, şefkati elemi, kederi, hüznü, sevinci ailesinde öğrenmelidir. Sevgiyi çocuktan esirgemek, vahim sonuçlar doğuracaktır. Zira sevgisiz bir toplum kırıcı olur. Onun için çocuk sevilmeli, öpülmeli, nazına katlanılmalı, ona bakmaktan yorgunluk hissetmemeli, katı davranmaktan kaçınılmalı, çocuğun bahanelerinden dolayı sabırlı olmalı, rahatsız olmamalıdır. 
“Anne, baba çocuklarına muaşeret kurallarını, (kişilerin birbirleriyle toplumsal ilişkiler içinde bulunması kuralları) öğretmeli, toplumda o doğru davranış şekillerini öğrenerek çocuk toplumda uyumlu olur, bencil olmaz, insanlara saygı gösterir. Toplumla olan ilişkisi karşılıklı meşru anlayışa dayanır. Topluma hizmet yolunda adım atar ve toplumsal adalete uyarak toplumda asi bir birey olmaz. Çocuğu ailevi işlere müdahil ederek onun da fikri alınır. Böylece çocuğun kendisine güveni artar, sorumluluk duygusu gelişir ve toplumla kaynaşmayı öğrenir. Çocuklar arasında ayrım yapmamak, eşit ve adaletli davranmak, anne ve babanın en önemli görevleridir. 
-Çocuğun eğitimi: çocuğun dini, ahlaki ve mesleki eğitimi ailenin en zor ve o kadar da önemli görevidir. Müslüman ahlak ve eğitim bilginleri, Allah'ın RAB (terbiye edici, eğitici) şeklindeki ismine de buna delil gösterirler. 
Hz. Peygamber’in (s.a.v.): “Ben ancak bir öğretmen olarak gönderildim” anlamındaki hadisi ise eğitimin bir peygamber mesleği olduğunu gösterir. Eğitimin temel amacı çocukların bilgide ve ahlakta donanımlı olmalarını sağlamaktır. 
“Hiçbir baba çocuğuna güzel terbiyeden daha değerli bir miras bırakamaz” anlamındaki Peygamberimizin hadisinin açık ifadesi yanında, “İlim talep etmek her müslümana farzdır” manasındaki Hadis-i Şerif de çocukların eğitimi hususunda ebeveynine (anne, babaya) sorumluluk yüklemektedir. 
Çağdaş eğitimciler gibi Müslüman eğitimci ve ahlakçılar da aile eğitimi ve tarzı üzerinde geniş olarak durmuşlardır. 
Müslüman eğitimcilerden Mâverdi ve Gazali’de bu husustaki önerilerini şu şekilde sıralamışlardır; “Büyükler davranışlarıyla çocuklar için iyi örnek olmaya önem vermeli, eğitim sırasında ebeveynler çocukların düzeyine inmeli ve onları anlamaya çalışmalı, oyun oynamalarına fırsat vermeli, eğitici oyunlarına yönlendirmeli, onlara daima doğru ve tutarlı bilgiler vermeli, hoşgörü ilkesine özenle riayet etmeli. Ancak bunun ölçüsünü iyi ayarlayarak, çocukların şımarıp, arsızlaşmasına yol açmamaya özen gösterilmelidir. 
Çocuğa katiyen yalan söylememeli çocuğuna yapma dediği hareketi ebeveynin anne babanın kendileri yapmamalıdır.