Allah’ın Varlık Birliği

“Dinle şu neyi bak neler neler söylüyor. O, yüceler yücesinin sırlarını anlatıyor.
Yüzü sarı, içi boş başını havaya vermiş de Dilsiz, Sözsüz “Hüda, Hüda (Allah, Allah)  diyor.”
Bazı insanlar dünya prizmasından yedi renk halinde geçen nurun hakikatte tek renkli oluşunu edememişler.  Semavi dinlerdeki çeşitli rivayet ve tezahürler (görünmelerin) çokluğu içinde şaşırmış ve onların ifade ettiği renk birliğini idrak edememişler, anlayamamışlardır.
Hatta bu renk çokluğu ve renk çokluğundaki renk birliği Hz. İsa’nın mucizeleri arasındaydı.
İsa Peygamber, bir küpe, aynı renkte giyecekler doldurur, onları aynı küpten başka renge boyanmış olarak çıkarırdı.
Buna mukabil, yüz renge boyanmış, bir giyeceği bir küpe koyar aynı küpten tek renk çıkardığı görülürdü. Bunun anlamını şöyle izah edebiliriz; burada yüz renkli giyecekten murat, insanın vücudu beşeri ahlak renkleriyle boyalıydı. İnsanda nefis varlığının türlü hevesleri, ihtirasları ve dünya istekleri, başka başka renklerde görünürdü.
Fakat bu değişik ve çok sayıdaki renkler Semavi Dinlerinin (Allah’ın varlığına birliğine inan dinler) küpünde tek renge boyanır,  bu Semavi Dinlerinin, gösterdiği hakikate uyanların vücudunda nefis, ihtiras ve ihtilafların zıt renkleri kalmaz, o vücutlar birlik nuruyla aydınlanarak, ilahi aydınlığın saflığına bürünürlerdi.
Bu tek renk oluş, hiçbir zaman bir yeksan anlık (Monotonluk, tek düzelik) değildir.
VAHDET (Birlik) nurunu tadabilenler ve o renge bürünebilenler için sonsuz haz vardır.
Maalesef şimdiki devirdeki insanlık Semavi Dinlerinin gösterdiği hakikate uymadıkları ve nefislerine uydukları için; ben dedikleri için ihtiras ve ihtilafları hiçbir zaman bitmiyor.
“EY PİS NEFİS; SİS GİBİSİN SİS, 
BEN SEMAVİ BİR DENİZ; SENSİZ”
Görüşündeki çokluğu ve varlıktaki birliği ifade için nice benzetmeler yapıldı.
Aslında ilahi varlık olan ALLAH, bütün bu benzetmelerin üstünde ve benzetilen her varlığın kendisine ibadet halinde bulunduğu bir ÖZGE VARLIKTIR.
Hakikatte, bütün denizler, o’nun (ALLAH’IN) varlığından bir damla bile değildir. Bütün Güneşler O’nun cömertlik hazinesinden bir habbe değildir.
Göklerden rahmet yağdıran Allah, topraktan nimet yücelten ALLAH’TIR.
Toprak, ALLAH’IN nuru hararetiyle hububat ve mahsule hazırlıklıdır. Doğan varlıkların ALLAH’IN fazlı ve keremiyle yeniden hayat bulur. Bu ALLAH’IN kudret, hikmet ve adaletinin gerçek bir tecellisidir.
Toprakta yeşeren bir nebat, ağaçta renklenen her çiçek, tohumdan gövdeye hayat bulan her zerre hakikatte kendi dilliyle, ALLAH’IN dilinden ilahiler söyler.
Baharın toprağa getirdiği haber sadece yeniden hayat bulmak ve sırları meydana getirmek için nefeslenmiş bir ALLAH iznidir.
İlahi kudret, kendi varlığını toprağa hissettirirken, canlı ve akılı görünen kişilerin ALLAH’TAN habersiz kalması ne hazin bir körlüktür.
Yeşeren toprak ve renklerden çiçek kadar olsun ALLAH’I sezemediler ALLAH’I idraktan uzak ve ALLAH’IN hakikati nurunda karanlıkta kaldılar.
Onlar mal, mülk ve mevki hırsı ile bu dünyada aydınlanacaklarını ve kalacaklarını zannettiler.
Bu da yine YÜCE ALLAH (C.C)’IN sırlı bir hikmeti değildir de nedir?
Hz. Mevlana’ya göre, “Hakiki görünüş, kâinatta ALLAH (C.C)’TAN başka bir varlığı göremeyiştir.”
Nitekim mutasavvıflara göre, varlıklara bakan bir veli için, onlarda yaratanı görmek, yaratılmışları görmekten daha kolaydır.