Hafta başı 24 Temmuz Çalışan Gazeteciler günü dolayısıyla Emre Gölünü ve Ayazini yazdık. Bölgelerin kısa sürede böylesi güzel ve başarılı biçimde, özellikle turizme açık hale getirildiğini anlatmaya çalıştık.
Bölgede Valimiz Gökmen Çiçek ve ekibinin başarıları, aynen coğrafyaya yansımışdı. Gurur duymamak, mutlu olmamak mümkün değildi. Gurubumuzun sabah 5’de başlayan hareketin saat 9.30 civarı Ayazinde kahvaltı durağıyla, hem kısmen yorgunluğu atmak fırsatını bizlere verdi.
Kahvaltı, ikramlar çok güzeldi. Tam İkbal’e yaraşır biçimde hazırlanmışdı. Yerel olan katmer, börekde ikrama ayrı bir tat veriyordu.
Kahvaltı sonrası Ayazini İkbalin kahve, çay bölümünde keyifle çevreyi izliyoruz. Sohbetlerin ağırlığıda elbette güncel. Bölge nereden, nereye geldi. Valimiz Çiçek’in olağan üstü çabaları. Başkan Zeybeğin Valimiz ile uyumlu işbirliği, birlikde çalışma becerileri mutluluk veriyordu.
Çay, kahve keyfinde tesislerin önündeki bulvardan, traktörler başda olmak üzere at arabası, biçierler, döğerler, balya ve çapa makinaları vs. üzerlerinde köylülerimiz, oluk-oluk iş’e başlamak üzere tarlalara akıyordu.
Vakit 10 civarı. Demekki! köylerimizde iş’e başlama saati, sabah serinliği esen ezan sonrası başlama yerine, aşağı yukarı yarım gün iş kaybına uğramışdı. Neredeydi atalarımızın erken iş’e başlama kuralları?
Hemen cevabını duyar gibi oluyorum. O zaman Tv, İnternet vs. dijital dünya yoktu. Vaktinde yatılır, vaktinde kalkılırdı. Önümüzden geçen araç-gereç zinciri, üstelik kadın ağırlıklı. Tarlada-bahçede çalışanlarının, 1/2 gününü, ellerinde olmadan dijital dünya köylümüzün el’inden alıyordu.
Yazdıklarımız gördüklerimizin tam yansımasıydı. Demekki! değişim-gelişim, sosyal, ekonomik, kültürel değişim, beraberinde kısmen tembellikde getirmişdi.
Görev anlayışı, iş yapma kuralları değişmişdi. Hemde üretim aleyhine. Üzücü, düşündürücü bir gelişme. Sonrada iş beğenmeme, gençlerin kısmen hayvancılıkdan, çiftçilikden uzak durması geliyordu gündeme.
TV, dijital dünya, şehirlere göçüde artırdı. Milli güç kaybına neden oluyor. Çalışma, üretme daima ön planda olmalıdır. Tarım, hayvancılık ihmal edilemez.