Geçenlerde yerel gazetelerimiz yazdı. Altı Nokta Körler Derneği, hayatını kaybeden üyeleri için mevlit okudu. 22 yıl geçmişi olan dernek üyeleriyle ilgili hayırlı çalışmalar.
Türkeli’nin semt komşusu olan dernek üyeleriyle sık sık karşılaşırız. Kaldırımlarımızın, körler için az olan sarı noktalarıyla, görme engeli olmayanlardan daha çok trafiğe, güvenliğe, saygılı, bilgili kullanırlar dernek üyeleri güzergahlarını. Hem de felaket trafiğe rağmen. Engeli olmayan aşamadık yolu, sarı bastonlarının tıkırtısıyla.
Aynen görüyor gibi yürürler. Ortalıkta araç varsa, engelli tıkır, tıkır aşar. Engeli olmayan takılır trafiğe, yola yön verme iç güdüsüne şaşırır kalırsınız.
Sivil toplum örgütlerinin bir çoğunun yapmadığı çalışmaları da engelli tanımlarına rağmen, genelde başarıyla yaparlar. Toplumun dikkatini çekmeyi başarırlar. Müzik, resim, şiir inceliklerini izler, hayretler içinde kalırsınız. Hatta görüyor zannedersiniz.
Elbette en büyük yardımcıları ilahi güçtür. Göz görmez. Yerine kulak normalin üstünde bir duyma. Ses ayırt etme özelliğine kavuşmuştur.
Kolunun birisi yoktur, yok olanın gücü, mevcut tek kola artı ilave olmuştur. İş güçlerini hiç noksansız gibi korurlar. Yaşamlarında, bir şekilde engel noksanlıklarının tabiattan Yüce Mevla tarafından giderildiğinin şahidi olursunuz.
Hele, hele cep telefonu, bilgisayar kullanımı, yerine göre engelin yerini aldığını zaman, zaman hayretlerle görürsünüz. Sonuç ilahi nizamın görevini veren, güç önceliği, noksan uzuvun yerini, alacak güçle doldurur, vatandaş engelini yaratanın nazarıyla yardımıyla, tamamlamasıyla, hayatı öyle devam ettirir.
Engelli yapı bir noktada ilahi güçle aşılmaktadır. Şahidi birlikte yaşadığımız engelleridir.
