Yıl bin dokuz Ondokuz mahsun yürekler sustu
On beş mayıs İzmir’den Yunan zehrini kustu.
Anlattığım ne masal, ne şehir efsanesi
On üç Temmuz yirmi bir gerçeğin ta kendisi.
Afyon Temmuz sabahı, işgal ile uyandı
Çiğerlere kor düştü, ağıtlar yankılandı.
Sanki deprem misali, yurdum yasa büründü
İşgalin sarsıntısı, Ankara’dan göründü.
Mebusanlar meclise, koştular pare pare
Zafere hemhâl olup, aradılar bir çare.
Kumandanlar kapıdan, bir bir içe alındı
Akşehir’e yollanıp, maça karar kılındı.
Maçtan sonra toplantı, sabaha kadar sürdü
Mustafa kemâl ile bütün paşalar vardı.
Tek tek kumandanların, hür görüşü alındı
Plandı Kurt kapanı, onda karar kılındı.
Paşa’lar tamam dedi, Allah kerim yarına
Hepsi gizlilik ile döndü görev yerine.
Mustafa kemâl dönüp Asker bize yok rahat
İstikamet Şuhut’a, gece dinlen gündüz yat.
Aldı İsmeti sağa Fahreddin’i soluna
Şuhut’tan ayrılarak, düştü Zafer yoluna.
Şuhut halkı gayretle, düştü yola döküldü
Top, teçhizat, cephane kağnılarla çekildi.
Ordu bin bir zorlukla Kocatepe’ye çıktı
Hedefleri gözleyip, topları dizayn etti.
Gazi gözetleyerek, bekledi sis dağılsın
Düşman tam isabetle, ateşimde boğulsun.
Saatine göz atıp, tam sağladı gümanı
Baktı vakit dört otuz, tam Taarruz zamanı,
Ateeş dedi haykırdı, gür sesiyle ünledi
Cehennem etti toplar, dağ taş tepe inledi.
Sırasıyla Kalecik, Tınaztepe alındı
Sayısız güllelerle, Çiğiltepe delindi.
Vur aslanım vurun daha canlı daha gür
Afyonkarahisar’ım, artık özgürsün özgür.
Kahraman süvariler, tuttu ahır dağını
Düşmanı çevreleyip, hem solunu sağını.
İnanmıştı Fahreddin, Zaferin davasına
İndi atlılarıyla, Sincanlı ovasına.
Kovalayıp düşmanı, fırtına olup esti
Kemal paşa emriyle, demir yolunu kesti.
Yakup paşa birliği İscehisar’a sızdı
Kahramanca vuruşup kuzeyde destan yazdı
Fevzi Paşa Döğer’e set çekip öyle durdu
Nurettin’se peşinden kurt kapanını kurdu.
Kol ordular kapanı, yavaş yavaş daralttı
Savaşamayan düşman, zafere havlu attı.
Kaçan düşman yoruldu, bitap düşüp kesildi
Otuz Ağustos günü, tam kapana kısıldı.
Tüm ordu süngüsüyle, düşmana ecel oldu
Dumlupınar ovası, sayısız ceset doldu.
Başkomutan gururla, görünce Zaferini
Haykırdı Heey Anistas, gel kurtar Askerini.
Gazi dönüp orduya, şimşek olup çaktınız
Vuruşun yiğitlerim, şimdi hedef Akdeniz.
Uşak, Aydın Manisa, birer birer alındı
Feth oldu kalan iller, hem İzmir’e gelindi.
Kaçan kaçtı kaçmayan rıhtıma çakıldılar
Kaçamayanlar ise, denize döküldüler.
Kemal paşa atıyla meydana demir attı
Muzaffer edasıyla İzmir’e hitap etti.
Ordularım var olun, fethe şeref kattınız
Kâbus bitti milletim, bayramı hak ettiniz.
Dokuz Eylül yirmi ki, Zaferin adı kondu
Bu Zaferin adına, BÜYÜK TAARRUZ dendi.
Rabbim Şehitlerimizin mekânlarını Cennet eylesin inşallah.