Yunus Emre’m
Ayağında çarık, başında sarık
Bir garip derviş ki, gönlünde ışık
Getirir şeyhe ağaç, kalem gibi
Döktürür tatlı sözü, badem gibi
Konuşur bulutla, çiçek kuş ile
Söyleşir sevgiyle, gönlü hoş ede
***
Der; garibim, hırka, tac’a yok gerek
Gezsem de başım açık, yalın ayak
Erlik dirlik var, tokluğa yok gerek
Dilerim cennet, Huri’ye yok gerek
İki cihanda, taptığım sen gerek
İsterim ermek, bana sensiz gerek.
***
Yunus Emre’m sesleniyor. Asırlar öncesinden
Bugünlere değiniyor. O günün güncesinden