Sevgi
İnsan yaratılışı gereği, bir şeylere bağlanır. Bir kısmı para, makam, mevki, mal, mülk gibi madde düşkünüdür. Çok para kazanmayı, biriktirmeyi sever. Şu makama geleyim çabasındadır. Daha çok bağlılık, insanı hırsa götürür. Hırslanmanında sınırı yoktur. Bazı kimseler ailesine, çocuklarına aşırı bağlıdır. Başka şeyi gözü görmez. Ailesi için yapamayacağı şey yoktur. İnsan ailesini korumak, kollamakla, çocuklarına bakmakla yükümlüdür. Ama bağlılık, sevginin fazlalığı, aşırılılığı çoğu kez fayda yerine zarar getirir. Bir kısım kimselerde yalnız kendisini sever. Kendi yaşamı diğerlerinden önemlidir, değerlidir. "Dünyaya bir defa gelinir, öyleyse istediğim gibi yaşayayım" görüşündedir. Oysa kendisi milyarlarca insan içinde denizde bir damla gibidir. Toplum kurallarına uymak, birarada yaşamını, sürdürmek zorundadır. İnsanlar yine yaratılışı yüzünden, hem cinsine ilgi duyar. Sevgi bağı ile bağlanır. Sevginin aşırı olması aşktır. Aşk'ta, aşırı olması halinde insana çoğu kez mutluluk getirmemektedir. Aşk, sevgi karşılıklı olursa bir değer kazanır.
Aşk gereğinden fazla bir şeylere bağlılıktır. Gün gelir kopabilir. Ama sevgi korunabilirse, devamlı kalabilir. İnsanlar arasında sevginin, yeşerme, ilerleme ve devamlılık göstermesinde güzel söz, davranış, anıları tazeleme, armağan vermenin önemi büyüktür.
Allah sevgisinde ise devamlı anma (zikir) ve dua öne çıkar.
Mevlâna derki:
"Her var olanın, var daha mükemmeli.
Mademki, o değil en güzel, sevmemeli.
Gönlündeki, sevgi putlarından kurtul,
Suret ve şekilsiz olarak gör güzeli"
Mevki, para, mal, mülk, güzel kadın geçici güzelliklerdir. Gün gelir yok olur. Çirkinleşir, yük olur.
Sevdiğini gönülden sevebiliyormusun, çirkinde olsa, senin için en güzeli odur.
Allah'tan korkuyoruz, ama seviyoruz. Niçin? varlık aleminde bizi en güzel ve mükemmel yarattığı için!
Yine onun huzuruna varacağımmız için. Bu nedenle Allah korkusu ve sevgisi iç içedir.
Yaratılanı severiz, sevmeliyiz, yaradandan dolayı.
Allah'a karşı sevgi ve saygı, gönülden boyun eğme, alçak gönüllü olma, içtenlikten saygı duymaktır.
Mehmet Akif
"Ne irfandır veren, ahlâka güzellik, ne vicdandır.
Fazilet hissi, insanlarda Allah korkusundandır.
Yüreklerden çekilmiş farzedilse, Allah korkusu,
Ne irfanın kalır tesiri, katiyen ne vicdanın" diyor.
*****
"Yunus Emre der, hoca.
Gerekse var bin hacca.
Hepsinden var iyice
Bir gönüle girmektir.
*****
Eşler arasında sevgi, büyüklere saygı, ailede mutluluğu sağlayan bir unsurdur.
İnsan başkalarına karşı hoşgörülü, nazik, saygılı, sevgili olmalıdır.
Başkasına ikramda bulunma, yardımda bulunma, yakınlık gösterme, gülümseme işte bunlar en güzel sevgi.
Vatan (Yurt) sevgisi ise apayrı bir bağlılıktır. Vatan için gerektiğinde ölüm göze alınır.