İnsan olarak hep aczin içindeyiz
Küçücük karınca örneği seğirtiriz
Bir o yöne bir bu yöne, dikine geziniriz.
Hz.Süleyman emrediyor! “Girin deliğinize
Size hizmetteyim. Gerek yok sevginize”
Acaba diyoruz: “Bizimi seviyor Süleyman,
Yoksa Belkıs’a mı gidiyor. Güzelliği duyulan
Birikim yeter, uzak kaldık harmandan
İyi kurtulduk, tel bacağımızla karşı koymadan
Dalalım uykuya, huzur bozulmadan”
***
Derler hep; “Aman karıncayı ezmeyelim
Sonra hesabı var. Günaha girmeyelim.
Karınca dediğin ne ki; küçücük canı
Sıkmaya kalksan, biti doyurmaz kanı
Günlüğünü, aylığını, kışı düşünür
Düşün, düşün saçı dökülür, başı kaşınır
Hayat bu; iyiyi kötüyü, bilmeden yaşanır
