EY RAB’BİM
Zümrüt renkli dokuz göğü, hapsettin. Havada tutun
İsteklere düşürdün de,insanı böyle, topraktan yaptın
Oynatıp duruyorsun
Ey su ne yıkayıp durursun
Ey esinti, ne gezer, neyi ararsın
Ey gök neden gürlemektesin. Evren ne diye dönersin
Ey aşk ne gülersin.Ey akıl ne bağlarsın
Ey sabır , neden rahatsın.Yüz niçin sararıp solarsın
Vefa yolunda, başın sözümü olur
Cömertlikte, Canın ne değeri vardır
OLGUN kişi odur ki;''Yokluğa av olur
Mekansızlık alemine yol bulur
Çünkü : Tek birlik dairesine,kıl bile giremez
Bazen hüzün , bazen neşelenmek
Hür olmaktan kayıtsızlıktan uzaktır
Benim ay yüzlü sevgilimi(Rab'bimi) gördüysen
Nerede alnında pırıl,pırıl parlayan Nur
İşi gücü, soğukta kalan kişi, ne de soğuktur
Ne bu keseden tasalandın. Ne o kaseden
Gözü bağlı eşek değilsin ya! neyin çevresinde dönersin
Gönlünü yıkayıp arıtmamışsın
Sana el yüz yıkamanın ne faydası var
Süpürgeye dönmüşsün.Hırstan tamahtan
Hep içindesin .Çıkamadın tozdan topraktan
---------------------------------------------------------
Hz. Mevlana divan-ı kebir cilt 2. b.1801 1809
düzenleme yapılmıştır.