Hiç şüphesiz ki her bir kilidin anahtarıdır Besmele. Nice açılmayan kilitlerin açılmasını sağlar, seven gönülleri birbirine bağlar. Besmeleyle erir gider nice dağlar. Kul, kulluğunu bilirse belirli hedeflere karşısına her ne kadar engele çıksa da varmayı azimle, güçle, heyecanla, imanla ve ikrarla ulaşır.
Her bir işe Besmele ile başlayanlara selam olsun. Dilinden hiçbir zaman Besmele’yi eksik etmeyenlere müjdeler olsun. Fazla söze ne hacet, bir zamanlar besmele ile ilgili yazmış olduğum şiirdeki duygu ve düşünceleri söz sevgili okurlarımla paylaşmak istediğim için aşağıya alıyorum. Allah’a emanet olmanız dileğiyle…
Küskün insan dağlarını,
Deliverdik Besmeleyle.
Nice gönül ağlarını,
Buluverdik Besmeleyle.
Bin bir yürek olmuş paslı,
Gönlüm sisli, kalbim puslu,
Namaz kılan şimdi uslu,
Gülüverdik Besmeleyle.
Ümit edip şöyle durdum,
Hayrı şerri dosta sordum,
Mutluluğa plan kurdum,
Esiverdik Besmeleyle.
Zalim kurmuş nice ağı,
Aşkla şevkle gönül bağı,
Aşaraktan karlı dağı,
Geçiverdik Besmeleyle.
Çağlar nehrim akar baştan,
Nice yürek olmuş taştan,
Berrak tatlı sular tastan,
İçiverdik Besmeleyle.
Her yerde var inat başı,
Bakıyorlar şaşı şaşı
Gözü dönmüş küstah başı,
Eziverdik Besmeleyle.
Mutluluğun ağlarını,
Issız liman koylarını,
Mutluluğun dağlarını,
Seziverdik Besmeleyle.
Bin bir dertle yoğrulurken,
Acılarla doğrulurken
Derdimizle kavrulurken,
Gülüverdik Besmeleyle.
Korkmaz’ımın gözlerini,
Nice cahil sözlerini,
Cehaletin izlerini
Siliverdik Besmeleyle.