MECÂLİS-İ SEB'A'YA DAİR

Mecâlis-i Seb’a, Büyük mütefekkir, muhakkik ve mürşid en önemli eserlerinden biridir.
Hz. Mevlânâ’nın çeşitli camilerde yedi ayrı sohbet meclislerinde yaptığı vaazlardan oluşan ve adını da buradan alan Mecâlis-i Seb’a (Yedi Meclis), bu sohbetler esnasında tutulmuş olan notların bir araya getirilmesiyle oluşmuştur.
Eserin, Sultan Veled veya Hüsameddin Çelebi tarafından yazıya geçirildiği söylenmektedir.
Hz. Mevlânâ’nın ele aldığı konular ana fikirleri itibariyle şöyledir;
Birinci Mecliste; Bir toplumun değerini yitirmesinin, bireylerin ahlâken bozulup yozlaşmaya başladıkları zaman, ancak Hz. Peygamber’in (s.a.v.) sünnetine ve yoluna tabi olanların kurtuluşa erebilecekleri konusu işlenmektedir.
İkinci Mecliste; Günah ve suç batağından kurtulup Allah’a itaat ve kulluk etme şerefine kavuşanların, Allah’ın lütuf ve keremiyle zengin addedileceği,
Üçüncü Mecliste; Gerçek imana kavuşmanın yolunun, dünya bağlarından kurtularak tamamen Allah’a yöneliş konusu işlenmekte.
Dördüncü Mecliste; Gösteriş ve riyadan arınmış, tevbe edip, günahlardan sakınan Allah’ın sevgili kullarından bahsedilmekte.
Beşinci Mecliste; Nefsin hilelerinden ancak din bilgisi ile kurtulabileceği anlatılmakta, ilim, gönlün can damarıdır denilmektedir.
Altıncı Mecliste; Dünyaya taparcasına bağlanan kimselerin akıbetlerinin iyi olmayacağı, Hakk’a kulluğu unutup ömrünü gaflet içinde geçirenlerin aldanacağı konusu işlenmektedir.
Yedinci Mecliste; İnsanın Hakk’a yönelmesi ve nefsini tanımasının ancak akılla; aklın yüceliği ve değeri; Allah’ın ancak akılla sevilebileceği; O’nun tek tapılacak ve itaat edilecek varlık oüluşunun ancak akılla bilinebileceği anlatılmaktadır.