Denenmişi
Tepe noktaların cazip geleceğini, ilgi göreceğini düşündükleri bir kısım örnekleri, genele teşmil etmeleri, ısrarcı olmaları, bazen yanlışları da beraberinde getiriyor.
Örnek: Son seçimlerde özellikle AKP’nin ortaya koyduğu, Çaylı, Kahveli, Kekli kütüphaneli Millet Kıraathaneleri projeleri. Bir kaç belediye alladı, pulladı yaptı diye, milletin bütçesini bize göre boşa harcamak, aynı zamanda, bir çeşit israf ve savurganlıktır.
Önceleri pek çok örnekleri uygulandı. Kıraathane köşelerine kitaplar konuldu. Masalara günlük gazeteler bırakıldı. Az ilgi gördü veya hiç görmedi. Nedeni? Niçini? Kardeşim kahve alışkanlığı, oyun merakı olan kişi oraya iskambil, domino veya benzeri oyunu oynamak için gider. Adam bu işin hastası olmuş. Kitabın, gazetenin, okumanın onun ilgi alanına girmesi mümkün değildir.
Konuyu, düşünceyi projelendirenlere anlat da görelim. Kardeşim oyunu bırak, kitap oku vs. Sana mükafat olarak bedava çay, kahve, kek verelim. Olamaz, olmuyor. Devletin özel kadrolu, binlerce kitaplı, klimalı kütüphaneleri boş duruyor, okuyucu bekliyor.
Hele, hele bu internet kolaycılığının, ekran bağımlılığının, zaman israfının, hayal dünyasının yaygınlaştığı günümüzde, kahveyi, çayı bilmeyen, sentetik içecek, fastfood ürünleri, hamburger benzeri zararlı hazır gıda bağımlısı olmuş gençleri, insanları okumalı kıraathanelerde göreceksiniz? Tekrar yazalım. Olamaz, olmuyor.
Ha... Belediyelerin başarılı uygulaması kabul edebileceğimiz Bilgi Evlerinin kitap, kütüphane bölümlerini daha da geliştirme, eğitime, öğretime ağırlık verme diyorsanız kabul görmemesi mümkün değildir.
Efendim kütüphaneli kıraathane bizim kültürümüzde var. Sözler de gerçek dışıdır. Bu sözler reklam konularını süslemeden öteye de geçemez.
AKP’nin tevazı, vatandaşı dinleme, gönüllere girme sloganlarını hep tekrar eden, ama halkın bir kısım önerilerini, eleştirilerini dikkate almayan, biz söyledik olacaktır diyenler, denenmişi bir daha deneyenler yanıldıklarının farkına bir süre sonra mutlaka varacaklardır.