Lisanı hâl ile hâlmi söyledin,
Salınıp kalblere girdin’mi gönül.
Garibin derdine em’mi eyledin,
Dolayıp yarayı sardın’mı gönül.
Arayıp buldunmu dostun izini,
Yoluna serdinmi candan özünü,
Rahmana dönerek o gül yüzünü,
Nefs’i emmareni kırdın’mı gönül.
Ne diyeyim bende bana yanarsın,
Aklın sıra beni benle sınarsın,
Saraylardan viraneye tünersin,
Yoksa harabeler yurdun’mu gönül.
Öyle aşka tutul tek seni yorsun,
Öyle güzel sevki tek seni sarsın.
Baktım hep ellerde kusur ararsın,
Hiç kendi kendini yerdin’mi gönül..!
Tefekkür’le masiva’yı atıpta,
Derunu vird’ine zikri katıpta,
Hüzünü hâl ile dalıp yatıpta,
Sebebsiz rüyayı gördün’mü gönül.
Bir yaren getirde derdim söyleyim,
Avuntumu versin seni eyleyim,
Geçen ömre teselliyi neyleyim,
Diyerek dermanı sordun’mu gönül.