GÖRMEYEN GÖZ UYUSUN
Gönlün içinde parlayan sevgiyi kim görmüş
Bu görünüşten önce, aramızda avalar vardı
Ölüleri çürümüş. Kül olmuş kemikleri
Dirilten geldi. Kalkın ey ölüler
Kalkın da kıymeti görün
Dertlerimizi dinledi. Dermanlar verdi
Ağlayıp üzüldünüz. Gülün artık
Yüce defterler. Yazıcılardan uçtu geldi
Uyanın gafletten, çalışın çabalayın
Ölçüler için terazilerimiz geldi
Rabbimiz yaşamımızı düzene koy
Cömert Tanrı, bizi cömertlikle affet
Dünyadan bıkmış, usanmış kişi
Seni görünce güzelleşmez ise
Arı-duru suyu bulansın, ateşi kül olsun
Uyuyanlar sabahını görüp de kalkmaz ise
Bahtının gözü, kıyamete dek uyusun kalsın.
--------------------------
D.K. C:3 B: 3958-3965