Değerli gönüldaşlarım
Çok iyi hatırlıyorum eskiden köylerde kahvehaneler tek tük oluyordu ona da hatırladığım kadarıyla gençler takılırdı. Benim dedemde köy odasına giderdi. Bizimde elimizden tutar götürürdü.
Ebem netçek çocuk odada dediğinde, dedem laf öğrenir derdi. Derdi de kimse nedenini araştırmazdı nedense?
Ama bize şöyle dediğini biliyorum.
Bak yiğidim laf bilmek bir sanattır. Laf söylemesini bilmeyen insan işini ya küfür ile veyahutta kavgayla halleder. Böylece devamlı düşman kazanır. Bu fiilin ikisi de iyi değildir.
Ama laf söylemesini bilen insan işini kolay halleder. Devamlı dostuna dost katar. Onun için sözbilmek çok önemlidir koçum derdi.
Ama şunu da hatırında tut. Sözden de önemli bir şey daha var.
Susmak.
Susmak asaletin simgesidir. Susmayı becerebilmek için, insan önce dinlemeyi çok iyi öğrenmeli..!
Ama bunun yanında çok konuşup pişman olmamak için susmayı öğrenmeli.
Bazen susarak ettiğimiz laflar konuşarak harcadığımız sözlerden daha çok şey anlatır.
Tatbiki sözden bahsetmişken sözün piri YUNUS’dan bahsetmemek olmaz. Yunus Derki;
Söz ola kese savaşı,
Söz ola kestire başı.
Söz ola ağulu aşı,
Yağ ile bal ede bir söz..! Diye özetler sözü.
Bizde bu sözün üzerine daha bir şey demeden sözümüz özümüz olsun diyerek bağlayalım konuyu.
Saygılarımla.