SUBHANDAN ARA
Evvel Ahir zahir batin müşkülün
İlmü ameli kavli Kur’ândan ara
Ma’siyet bahrinde dili düşkünün
Sıyrılıp çıkmağı Süphandan ara
*********
Amelinden benlik davasını kes
Zatı ilahiyi, zikret her nefes
Can bülbülü uçar, boş kalır kafes
Var tenini kabristandan ara
***********
‘’Küllü men aleyhâ fân'' buyurur şanı
Bir anda eder, cihanı fâni
Azrail elinden alınca canı
Sahip emaneti Sultandan ara
***********
Tükenince dane ruhun sûre çekilür
Asüman yıkılır yere, dökülür
Rüzgar eser dağlar yıkılır.
Cümle Kâinatı Rahmandan ara
*************
Bugün cemi olur, münkiri kâfir
Gelince Mahşere Şeyh Abdülkadir
Şems gibi vechi mah gibi zahir
Sırrı velâyeti pirandan ara
[1] -Baki, Edip Âli., Ciloğlu Deli Bekir(Harabi)., Doğan Basım evi.,1945.,s,72.