BECAYİŞ YAPALIM

Becayiş kelimesi sözlükte yer değiştirme ve birbirinin yerini almak manasında kullanılıyor.
Bugünkü yazımızın başlığını oluşturan becayiş kelimesini hayatımızın içine taşıyalım. Mesela ben okuyucu siz yazar olun. Ailede çocuklarımızın ve eşimizin yerine, çarşıda esnafın  yerine, idarede yöneticilerin yerine( bu sıralamayı daha da uzatabiliriz) kendimizi  koyalım.
Hayalimizde olsada bir süreliğine yer değiştirelim.   Çocuklarımız, eşimiz, esnaf,  yöneticiler veya  her kimse onlarda bizim yerimize geçsin. Karşımızdakinin yapmasını istemediğimiz veya hoşlanmadığımız hallerine birde karşı pencereden bakalım.  Ben o kişinin yerinde olsam nasıl karar verirdim veya nasıl konuşurdum ya da olaylara karşı nasıl hareket ederdim bunları sorgulayalım.  Bu becayiş gerçekten çok faydalı olacaktır. Çünkü her alanda birbirimizi anlayamamaktan yakınıyoruz. Ya dinlemiyoruz ya da dinlemek istemiyoruz.
Görev ve rollerimiz gereği birbirimizin hissiyatlarına yakınlığı kaybediyoruz. Karşı alana geçememekle birlikte kendi alanımızın dairesini kalın çizgilerle çizerek kimseyi de yaklaştırmıyoruz.  Tüm korkular, gereksiz şüpheler, haksız davranışlar birbirimizi tanıyamamaktan çıkıyor.
Halbuki tüm toplum kesimleri büyük bir becayiş yapabilse karşılıklı birçok ön yargının ortadan kalkacağını düşünüyorum.  Siz ne dersiniz? Her beraber bir becayiş yapalım mı?