Çocuk esirgemede skandal!
Benim hırsızım iyidir hastalığı salgına dönüştü. Memleketimizdeki herkesin, kendi tarafındaki tüm halt işleyenler ile ilgili uygun gördüğü düşünce tarzı yaygınlaşıyor. Netice itibariyle, adamcılık ve hemşehricilik gibi ilkelliklerin bu denli yaygın olması Türkiye’nin en büyük sorunlarından biridir. Konuya gireceğim, ilimizle ilgili yaklaşık iki yıl önce yaşanmış elime geçen önemli bir konu. Aslında gelecekte ciddi anlamda sosyal sorunlar yaşatabilecek bir zeminin temellerinin atıldığının göstergesi. Bunu da bizzat bazı kamu görevlileri kendi elleri ile hazırlıyor.
***
Şimdi yazacaklarım aslında halktan gizlenen kimsesiz, öksüz, yetim ve biçare çocuklardan sadece birinin yaşadığı bir skandal. Onun adı Aziz Erkek. Kimlikteki yaşı şu an 14, biyolojik yaşı 18 ve ilimiz de o dönem adı Sosyal Hizmetler Çocuk Esirgeme Kurumu olan kurumda kaldı. Çocuğun bana anlattıklarına göre bir lokumcuda çalıştırılmaya gönderiliyor ve bu iş zorlama ile yapılıyor.
***
Aziz Erkek 2015 yılının Mart ayına kadar yani resmi yaşı 12 olana kadar Sosyal Hizmetler Çocuk Esirgeme Kurumunda kalıyor. Buradayken de anlattığına göre çalışmaya zorlanıyor. Haliyle biçare çocuk gönderildiği işyerinde çalışmaya başlıyor. Sonra da Mart ayının sonlarına doğru feci bir kaza yaşıyor. O kazada Aziz Erkek parmaklarını makineye kaptırıyor ve kaybediyor. Sol elinin baş ve serçe parmakları hariç 3 parmağı o feci olayda kopuyor. Hemen apar topar hastaneye kaldırılıyor. Konya’da özel bir hastanede parmaklar dikiliyor ama bir müddet sonra hekimler dikilen parmakları geri almak zorunda kalıyorlar. Polis ifadeye geliyor. Aziz Erkek ifadesinde söylediğine göre baskı ile “lokum satın almak istediğinde elini fark etmeden makineye koyması” ile olduğunu anlatıyor, anlattırılıyor. O sırada 12 yaşında olan Aziz Erkek’in yasal olan bütün hakları oracıkta o ifade ile elinden alınıveriyor! Başında anne yok, baba yok. Kimsesiz olunca mı bilmem ama biçare olunca böyle oluyor. Tabiri caizse kurda kuzu teslim edilmiş. Sonrasında ise çocuk çok özür dileyerek söylüyorum gönlü hoş olsun diye Akşehir’de uygunsuz bir yere götürülüyor.
***
Çocuk olayın hemen akabinde ailesi ile görüşmeye başlıyor. Parmakları kopan canından can giden çocuğu ailesine teslim ediyorlar, değim yerindeyse üzerlerinden atıyorlar. O noktaya kadar da “sana protez yaptıracağız” diyenler, ailesine teslim edince “sana protezi ailen yaptıracak” diyorlar. Çocuğun da o sırada söyleyebildiği tek cümle: “Benim ailemin zaten maddi durumu iyi değil.” Çocuk avukatlara sorarak hakkını aramak istiyor ama hastaneye gidecek beş kuruş parası yok. Dedim ya 12 yaşında. Çocuğu kimse dikkate almıyor. Hal böyle olunca raporu da alamıyor. Yani yasal hakları yok ve biçare! Şimdi soruyorum kötü benimse iyidir denilebilir mi? Ey okurum senin çocuğunun parmakları kopsa ve dava açtırılmasa ne yapardın?
***
Yorumlar
Kalan Karakter: