CHP’li olmak

CHP’li olmak

CHP’li olmak gerçekten çok zor.  Her türlü eleştiri ve fitneye inan. Her türlü konuyu doğru ya da yanlış televizyonlarda eleştir. Doğuda farklı, batıda farklı konuşan lideri idare et. Doğuda yaşanan ve konuşulanlar batıda sorulunca sus veya aklınıza nasıl gelirse.

Bir yandan kendi seçmeni, bir yanda farklı devletler hepsi iktidarın karşısında. Tabi bu durumda yapılacak tek iş: iktidarın karşısında olanlarla yan yana olmak. Hadi seçmenini anlarım da yabancı devletlerin yanında yer alınca veya ülkesini yabancılara şikâyet edince vatandaşın sorusuna cevap verememek CHP’li olmanın zorlu yanlarındandır.

Sen kalk bir milletvekili için450 kmyürüyüş yap. Adını “adalet” koy ve finale milyonları bekle. Gele gele 175 bin kişi gelsin. Ölüm döşeğinde yatan adamla yaptığın yürüyüşün bile açıklaması yokken 175 bin kişilik grupta HDP’lilere de sen sahip çık.

CHP’li olarak yaşamak zor! 450 km’lik yürüyüşün ardından tam heveslen “başardık de” ardından hemencecik 15 Temmuz geliversin. Milyonlar “Recep Tayyip Erdoğan” diye bağırsın ve hevesin kaçsın!

Tencere tava çal, adalet yürüyüşün unutulsun ve sonra bomba bir haber: Anıtkabir imara açılıyor. Takozlar odasının reklamına alet olup bu kadar fuzuli adama inanıp peşinden git, Ankara büyükşehir belediyesi küçük bir açıklama yapsın ve yine koca bir yenilgi.

Yıllardır meydan meydan dolaş ve mitingler yap. Ardından yine yenilgi... CHP’li olmak yenilgide istikrarlı olmak demek midir, yoksa biz öyle mi algılıyoruz?