Cinayet işlemek, bana göre dünyanın en yanlış bir davranış biçimidir. Savunulacak hiç bir tarafı yoktur. Çünkü neden?
Bir tarafta canice cinayet işleyen kişi, katil damgası yiyecek ve hayatı sönerek, kalan yaşamını hapishane köşelerinde geçirecektir. Diğer yandan suçlu ya da suçsuz kişinin yaşamına son vererek hayatını kaybetmesine sebep olmuş olacaktır. Yakınları kahrolacaktır.
Her ne olursa olsun hiç kimse keyfi bir yere, sudan ucuz sebeplerle bir insanın yaşamına son verme hakkına sahip değildir. Böyle bir hakkı kendinde de görmemelidir. Allah’ın verdiği canı almak yine sadece Allah’a aittir.
Mal hırsı, bir anlık öfke, kavga, gözdağı verme, sinirlilik hali, sonu ağır ve daha sonrasında pişmanlık duyulacak durumlarla kişiyi karşı karşıya bırakmaktadır. Peki, canice işlenen cinayetler ne için işlenmekte? Elbette bu dünya için.
Uğruna kalp kırdığımız, can aldığımız, birbirimize küstüğümüz bu dünya da unutulan şudur ki; öbür dünyaya herhangi bir şey götüremediğimiz açıkça belli bir durumdur. Bunu bilmemize rağmen halen aynı hatalara düşmekteyiz.
İşte en son İlimiz Afyonkarahisar’da üzülerek öğrendiğimiz iki cinayet olayı ile sarsıldık. Hatta ürperdik. Bir insan kardeşinin veya bir akrabasının canına kıyacak kadar nasıl bu kadar canileşebilir, gözü başka bir şey görmeyebilir?
Mal paylaşımı veya başka bir sebep, her ne olursa olsun değer mi? Ahiretimize bu dünyadan amellerimizden başka sanki ne götürebileceğiz? Hiçbir şey. İşte kabre girerken de yanımızda götürebileceğimiz tek şey kefenimizdir.
O halde bu hırs, kin, nefret kime? İstenildikten sonra mutlaka bir orta yol bulunur. Bir uzlaşma sağlanır. Yeter ki birbirimize karşı yapıcı, olumlu yaklaşalım. Medeni bir şekilde aşılamayacak bir durum yoktur.
İşin farklı bir boyutu ise; hiç suçsuz, günahsız yere bir kişinin canına kıymak katil olmaktan daha da ötesi, bir vahşiliktir. Hangi medeniyette yaşıyoruz? Vermediğimiz canı alamayız.
Haksızlığa mı uğradık? Hakkını hukuk önünde, adalet önünde ara. Kavgada, cinayette arama. Hiçbir sonuç alamadın mı? O zamanda Allah’a havale et. Cinayet dinimizce, en büyük günahlardan biri olmakla birlikte, hukukumuzda da en ağır suçlardan biri sayılmaktadır.
Bir insanın en temel haklarından bir tanesi yaşama hakkıdır. Ülkemizde bu hakkı bir kişinin elinden almaya ne dini inançlar, ne de hukuk izin vermektedir. Hatta dinimize göre haksız yere bir insanı öldüren kişi, tüm insanları öldürmüş gibidir.
Ne yazık ki ülkemiz de dahil olmak üzere, neredeyse tüm dünyada insan hayatı çok basit bir hale gelmiştir. Birkaç kuruşluk menfaatler için kan döken canilerin sayısı her geçen gün artıyor. Bunun en büyük sebeplerinden birisi şüphesiz ki cahilliktir.
Ne olursa olsun kadın cinayetleri gibi, bu tür cana kıymaların da sonu gelmelidir. İnsan hayatı bir anlık öfkeyle ve bir takım servetler uğruna kolayca, bir hiçe sayılmamalıdır.
Unutulmamalı ki; yaşamına son verilen kişilerin de bir ailesi ve geride sağ olarak kalan bir yakınları, boynu bükük bir şekilde kalacaklardır.
En basit örnek; en yakın bir tanıdığımızın başına bir şey geldiğinde neler hissederiz? Yeri gelir üzülür, yeri gelir acır, yardım eder, destek oluruz. Bir paylaşım içerisine girmiş oluruz.
Burada da ya da her iş için, aynı şekilde ilerlemektedir. Ne olursa olsun zoraki durumlar harici, kendimizi savunurken, iş kendi adaletimizi uygulamaya ve kendi başımıza ceza verme noktasına kadar gelmemelidir.
FACEBOOK YORUMLAR