HİÇ BİR ŞEY KAYBETMEYİZ

HİÇ BİR ŞEY KAYBETMEYİZ
Hayatımızda kolay bir şekilde yapabileceğimiz davranışlardan bir tanesidir. Teşekkür etmek.
Bir kişiye karşı duyduğumuz sevgi ve o kişinin emeğine karşı verdiğimiz değeri gösteren bir minnet ifadesidir. Bu ifadenin üstelik bizlere herhangi bir zorluğu olmadığı gibi, maddi bir karşılığı da yoktur.
Mutlaka yaşamımız bir takım sıkıntılarla ve mücadele etmemiz gereken konularla geçiyor. Hepimizin hayata dair birçok sıkıntıları olabilir.
En basit örneği şuan başımızdan geçen korona virüs salgını, hayat pahalılığı, işsizlik ve çocuklarımız için gelecek kaygılarımız. Yani yaşamımızda stres kaçınılmaz bir gerçek.
Teşekkür etmek, işte bu stresten, sıkıntılardan birazda olsa uzaklaşarak huzura ulaşmanın, bizlere insan olduğumuzu hissettirmenin bir kolaylığıdır. İnsan kibrini bir kenara bırakmanın da basit bir yöntemidir.
Hemen hemen sevgi dahil her şeyinartık maddiyatla ölçüldüğü hayatımızda, belki de kibirden uzak durmanın, kalp kırmaktan kaçınmanın önemli bir anahtarıdır bu iki kelime.
Sabahtan akşama kadar çalışarak bunalmış bir memura, güzel duygularımızı ifade eden görünüşte basit bir “teşekkür ederim” sözü, her ne kadar bizim işimizi yapmak mecburiyetinde bile olsa, onun yorgunluğunu azaltacak, belki de günün bütün stresini evine götürmesine engel olacaktır. Her şeyden önce yaptığı iş için karşısında ona teşekkür eden bir insanı görmek onu mutlu edecektir.
Çatık kaşlar, asık ve gülmeyen yüzler insana hiçbir şey kazandırmayacağı gibi kişinin hayat stresine yeni bir stres eklenmesine sebebiyet verecek hem de insanın kibrine yenik düşmesine neden olacaktır.
Çünkü sürekli asık bir yüzle dolaşan bir insandan zaten pozitif enerji beklemek ve çevresindeki insanlarla olumlu diyaloglar kurmasını beklemek bir mucize olacaktır ve imkânsızdır.
En azından deneyelim. İnanın hiçbir şey kaybetmeyeceğiz. Hatta kendimize de olumlu yönde faydasının olduğunu zamanla göreceğiz.
Her gün üşenmeden önümüze yemek koyan annemiz, eşimiz için, gittiğimiz herhangi bir yerde aldığımız bir hizmet için, bizi dünyaya getiren ve yaşımız ne olursa olsun her zaman iyiliğimizi isteyen anne ve babamız için, günün stresiyle evimize sinirli bir şekilde geldiğimizde dahi alttan almaya bizleri sakinleştirmeye çalışan eşimiz için, yaşamımız içerisinde sürekli karşılaştığımız temizlik görevlisine, esnafımıza, komşumuza ve çoğaltabileceğimiz birçok insana vazgeçmeden yeri geldiğinde teşekkür etmeliyiz.
Teşekkür etmek tıpkı özür dilemek gibi bizleri olgunlaştırır. Aynı zamanda dinimiz insanların yaptığı iyi davranışlara teşekkür etmeyi de bizlere bir borç kılmıştır.