İyi Bir Ebeveyn Olmak ?

İyi Bir Ebeveyn Olmak ?

İyi bir anne ve baba olmanın belirli bir formülü var mı? Ya da iyi dediğimiz kavram neyi işaret ediyor. İyi nedir?

Çocuğunla çok iyi otellerde tatiller mi  yapmak, en iyi okullarda okutmak, en pahalı kıyafetleri almak ya da ne bileyim  sürekli överek efsanevi bir benlik algısı mı yaratmak?

Tabi ki bunların hiç biri değil, ama üzülüyorum ki iyinin tanımını böyle yapan postmodern velilerimiz de yok değil. Hele sosyal medya iyinin tanımını çok yanlış anlayan yeni nesil anne babalar ile dolu. Sosyal medya dediğimiz mecra gerçekten başa bela! Çağın gerisinde kalmamak, günceli takip etmek için bile kullanıyor olsak, istemediğimiz şeyleri yine de gözümüze sokuyor.  Baktıkça bakası geliyor insanın o çok rahat kaydırılan video içeriklerine. Aslında kaydırırken videoları bilincimize farkında olmadan pek çok olumsuz mesajlar da gönderiyoruz. En tehlikelisi ile insana kendini YETERSİZ hissettirme duygusu oluyor. Ardından hayatı kaçıyorum kaygısı ise cabası.

Hayatımızda zorlu, mecburi yaşamak zorunda olduğumuz durumlar vardır. Bu durumlar çok istenilmese de hayat dediğimiz bu mecrada kaçınılmaz şeyler aslında. Özellikle kendimizi eksikli hissedeceğimiz bu durumlarda en güzeli sosyal medyadan uzak durmak olacak galiba.

Neyse sevgili okurlar biz iyi bir ebeveyn olmayı konuşmaya devam edelim. Bence iyi bir ebeveyn yukarıda saydıklarımın hiç biri değil. Benim iyi anne ve baba olma çabam koşulsuz sevgi zeminine dayanıyor. Sevmek bence en iyi yol. Ama KOŞULSUZ sevmek! Bakın burada kullandığım koşulsuz kelimesi öylesine kullanılmış bir sıfat değil. Çok şey anlatıyor.

Peki ne demek koşulsuz sevgi? Eğer çocuğumuz ona olan ilgi ve şefkatimizin bir bedele bağlı olduğuna inanırsa işte o sevgiye koşul karışmış demektir. Eğer çocuğunuz hata yapmaktan korkuyorsa orada koşullu sevgi var demektir. Ben maalesef toplumda pek çok bireyin bu temelde yetiştirildiğini düşünüyorum. En basit örneği verecek olursa artık bir atasözü haline gelmiş olan annelerimizi sıklıkla kullandığı “Sana sütümü helal etmem” cümlesi. Yine “Saçımı süpürge ettim” meselesi ve dahası…. Bu cümlelerin maalesef insanı karşı tarafa borçlu hissettirme amacı vardır. Hatta dahası manipüle ve duygu istismarı vardır. Hayata getirdiğimiz bebeği bir karşılık beklemeden büyütmedikleri için bu sözler. Ya da sizin gençliğinizle kendi yapamadıklarını yapma çabaları. Eğitimde buna “Özgecilik” diyoruz. Ebeveynlerin kendilerini çocukları ile aşırı özdeştirme hali. Eğer böyle bir anne-baba ilişkiniz varsa gözden geçirmenizi tavsiye ederim.

Evet sevgili okurlar en nihayetinde işin özü yine sevgiye çıkıyor. Çocuklarımızı, evcil hayvanlarımızı, dostlarımızı sevelim. Ama koşulsuzca sevelim. İşte o zaman daha sağlıklı bir toplum için en büyük adımı atmış olacağız.

                                                                                                       Sevgiyle..

Leyla KARAAĞAÇ