Dün 3 Aralık Dünya Engelliler Günü idi.
Tüm Türkiye’de bu önemli günde engelli kardeşlerimiz için programlar, etkinlikler düzenlendi.
Aslında onlar için en büyük engel; karşısındaki kişinin duyarsız olması, anlayış göstermemesi ve kendisini onun yerine koyamamasıdır. Bu kardeşlerimizin yaşamış oldukları kendi engellerinin yanında, onları daha çok üzen ve yoran karşılaştıkları dünyevi sorunlardır.
Engelli kardeşlerimizin yaşamış oldukları zorlukları hepimiz biliyoruz. Rabbim tamamına yardım etsin. Fakat onların yaşamış oldukları tüm bu sıkıntıları bilmemize rağmen, bazen dünya telaşı, bazen onları görmezden gelmek, bazen de onlara önem vermemek gibi nedenler biz sağlığı yerinde olan kişilerin onlara yaşatmış olduğu sıkıntılardır. İster istemez farkında olmadan hepimiz bu davranışları bazen yapıyoruz. Ve belki de sonradan bunun için üzüntü duyuyoruz.
Her zaman diyoruz. Hepimiz birer engelli adayıyız. Sağlığımız bugün yerinde ise yarında yerinde olacağının garantisi yok. Her an başımıza bir kaza gelebilir. Hiç beklemediğimiz bir anda vücudumuzun herhangi bir organı görevini yerine getiremeyebilir.
İşte o zaman aynı duyguyu, hissi yaşayınca değil, daha önceden engelli vatandaşlarımızın durumlarını göz önüne alarak onlara nezaketli bir şekilde yaklaşmalıyız. Rabbim hiçbirimizi duyarlı olmaktan mahrum bırakmasın.
Artık engellilerimize engel olmayı bir kenara bırakalım. Zor olan dünyalarını daha da zor hale getirmeyelim. Onları küçük görerek, yokmuş gibi davranarak, hor görmeyelim. Bu tarz davranışlarımızı, hepimizin bir kenara koyması gerekiyor.
Onlara gördüğümüz her yerde elimizden gelen desteği verelim. Toplumsal bir vatandaşlık görevi olarak onlara kötü davrananları gördüğümüzde dahi gerekli uyarıyı yapalım. Bizi ilgilendirmez deyip, kenara çekilmeyelim.
Bu ve buna benzer daha sayarak sıralamak istediğim birçok konu var. Fakat saymakla bitmez. İnanın sevgi, anlayış, yardımsever olmak kimseye bir şey kaybettirmez. Koşulsuz sevgimize her zaman ihtiyaçları olan bu kardeşlerimizin yanında olmak, dünyanın en büyük mutluluğudur.
Onların yaşama hevesi, zorluklara karşı gösterdikleri direnç ve mücadele gerçekten takdire şayandır. Bu heveslerini kırmayalım. Duyarlı olmak, insan olabilmek ve insan gibi yaşayabilmek gerçekten zor bir durum olmasa gerek. Tüm engelli vatandaşlarımıza içten dolusu sevgi ve saygılarımı sunuyorum. Sizler bu toplumun her zaman örnek alınması gereken bireylerisiniz…