HER İŞİN BAŞI BESMELE
ŞABAN KORKMAZ
İmam Suyuti; “Besmele her kitabın anahtarıdır.” Demiş. Besmelede en önemli husus, Allah’ın ismini okumak ve O’nu, girişilecek işten önce zikretmektir. Bu öne alma, yardımın yalnızca Allah’tan isteneceğini ve manayı yalnızca O’na ait kılmak içindir. Besmelede de fiilin yapılacak işi ifade eden fiilin cümlenin sonuna bırakılarak Allah’ın isminin öne alınması, her şeyi yalnız Allah’ı ismine tahsis etmek içindir. Hiç şüphesiz ki Besmele; “Ne kendim ve ne de başkası yani, akla gelebilen hiçbir isim ile değil, ancak yüce Allah’ın ismi ile şu işime başlarım, başlıyorum.” Demektir.
“Yedi gök, yer ve bunların içinde bulunanlar, Allah’ı tesbih ederler. O’nu hamd ile tesbih etmeyen hiçbir varlık yoktur. Fakat siz, onların tesbihlerini iyi anlamazsınız. Şüphesiz O, halimdir çok bağışlayandır.” ( İsra-17/44)
Konu ile ilgili yazmış olduğum Besmele ile ilgili şiirimdeki duygu ve düşünceleri sizlerle paylaşmak istediğim için aşağıya alıyorum. Rabbim her bir işe her zaman Besmele ile başlamayı cümlemize nasip eylesin. Âmin.
BESMELEYLE
Küskün insan dağlarını,
Deliverdik Besmeleyle.
Nice gönül ağlarını
Örüverdik Besmeleyle.
Bin bir yürek olmuş paslı,
Gönlüm sisli, kalbim puslu,
Namaz kılan şimdi uslu,
Gülüverdik Besmeleyle.
Ümit edip şöyle durdum,
Hayrı şerri dosta sordum,
Mutluluğa plan kurdum,
Esiverdik Besmeleyle.
Zalim kurmuş nice ağı,
Aşkla şevkle gönül bağı,
Aşaraktan karlı dağı,
Geçiverdik Besmeleyle.
Çağlar nehrim akar baştan,
Nice yürek olmuş taştan,
Berrak tatlı sular taştan,
İçiverdik Besmeleyle.
Her yerde var inat taşı,
Bakıyorlar şaşı şaşı,
Gözü dönmüş küstah başı,
Eziverdik Besmeleyle.
Mutluluğun ağlarını,
Issız liman koylarını,
Mutluluğun dağlarını,
Seziverdik Besmeleyle.
Bin bir dertle yoğrulurken,
Acılarla doğrulurken,
Derdimizle savrulurken,
Gülüverdik Besmeleyle.
Korkmaz’ımın gözlerini,
Nice cahil sözlerini,
Cehaletin izlerini,
Siliverdik Besmeleyle.
