ÇOCUKLARIMIZ İÇİN YAPMAMIZ GEREKENLER

ÇOCUKLARIMIZ İÇİN YAPMAMIZ GEREKENLER

                                                 ŞABAN KORKMAZ

     Hiç şüphesiz ki çocukta ilklerin önemi çok büyüktür. Çocuğa ilk yapılanlar, onun maddi ve manevi hayatının planı olmaktadır. Tıpkı bebeklere belli aylarda yapılan aşılar gibi.

   Çocuğun eğitiminde de ilkler böyledir. Peygamberimizin, önem verdiği ilklerden birisi, çocuğa dua etmekti. Onu, yeni hayatında dualara karşılamak, onu verene dua ederek çocuğun iki hayatı için de hayırlar istemektir.

    Peygamber Efendimiz elini yeni doğan bebeğin başına koşarak dua ederdi. Hz. Aişe annemiz bu konuda ş

Öyle diyor: “Onlara bereketle dua ederdi.”

   Çocuğun doğumundan sonra ziyafet vermek, bu duanın toplu yapılması için olduğundan, Sahabiler, yeni doğan bebekler için ziyafet vermeyi önemsiyorlardı.

  Çocuk için hayatı boyunca devam edecek olan duanın ilki anında yapılmaktaydı.

  Çocuklarımızın sağlığı için yapmadıklarımız, onun maddi hayatında nasıl hastalıklar olarak çıkıyorsa, Peygamberimizin uygulamadığımız davranışları da çocuğumuzun hayatında sorunlar olarak ortaya çıkıyor. Bu sorunlarla ciddi bir şekilde ilk yüzleştiğimiz anlar, ergenlik dediğimiz dönem de karşımıza çıkmaktadır.

   Anne ve babalar olarak çocuklarımıza daha küçük yaşlarda iken Allah, Peygamber, vatan, bayrak, sevgi, saygı, muhabbet, birlik, beraberlik, yardımlaşma ve cömertlik gibi duygu ve düşünceleri onların kalplerine yerleştirme gibi bir görevlerinin olduğunu hatırdan çıkarmamak gerekiyor.

   Allah dostları çocuklarımızı hiçbir zaman dövmememiz için tavsiyelerde bulunuyorlar. Onları iyi bir şekilde terbiye etmemiz gerektiğini söylemeye çalışıyorlar. Daha yaşları küçükken her bir şeyi güzel olan duygu ve düşünceleri her anne ve babanın çocuklarının kalplerine yerleştirme gibi çok önemli bir mesele olduğunu söylemektedirler.

   Yine hiç şüphesiz ki çocuklar millet olarak izim en değerli varlığımızdır. Onları en güzel şekilde yetiştirmek, vatana ve millete yararlı bir insan olarak yetiştirmek her anne ve babanın görevleri arasında olduğu hatırdan çıkarılmamalıdır. Onlar bir ışıktır, onlar bir güneştir. Onlar toplumun en güzide önemli varlıklarıdır. Onları cennet bahçesinde bulunan nadide çiçekler gibi yetiştirmeye çalışmalıyız. Onlara her zaman kol kanat germeliyiz. İleri yaşlarda onların sizi huzur evleri dedikleri huzurluk evlerine yerleştirmemeleri için onları güzel bir şekilde yetiştirmeliyiz. Daha küçük yaşlarda iken Kur’an-ı Kerim’i öğretmeliyiz. İki Cihan Serveri Peygamber Efendimizin sünneti seniyyelerini öğretmeliyiz. Olabildiğince cömert olmalarını sağlamaya çalışmalıyız. Ellerinde bir dilim ekmek olduğunda bile onu yalnız yememeleri için tavsiyelerde bulunmalıyız. Toplum içinde çalmayan, çırpmayan, kul hakkına kesinlikle riayet eden kişiler olarak yetiştirmeye özen göstermeliyiz. Haram olan bir lokmanın insan vücuduna girdiğinde ancak onu kırk günde terk ettiğini durmadan, usanmadan anlatmaya ve kalplerine yerleşmesine özen göstermeliyiz.

    Anne ve babalar olarak eşler birbirlerini sadece ve sadece Allah rızası için birbirlerini sevmeye bakmalıdırlar. Her zaman evde tatlı dilli ve güler yüzlü olarak hareket etmeye devam etmelidirler. Anne ve babalar birbirlerine her zaman; “Canım, ciğerim, gülüm, hayatım ve her şeyim” gibi sözlerle birbirlerine karşı sevgi ve muhabbetle davranmaya bakmalıdırlar. Özellikle bu haller çocukları da evlendiklerinde onlara da sirayet edecek çok güzel davranışlar olacağı şüphesizdir. Anne ve baba olarak onları daha küçük yaşlarda Kur’an öğrenmelerini sağlamak, küçük yaşlarda namaza başlamak gibi konularda titizlikle davranmamız gerektiğini kimler inkâr edebilir.

   Şurası da kesinlikle hiçbir zaman unutulmamalıdır ki çocuklar yedisinde nasıl yetiştirilirlerse yetmişinde de öyle olacaklardır. Atalarımızın şu sözü hiçbir zaman hatırdan çıkarılmaması gereken bir söz olmalıdır: “ Bağa bak üzüm olsun, yemeğe yüzün olsun.” “Çocuklarını milli ve manevi değerlerler mücehhez bir şekilde yetiştirilmeyen anne ve babalar yaşlandığında sükûtu hayale her zaman uğrayacaklarını hatırlarından çıkarmamaları gerekir.” “Çocuklara sözlü nasihatler yerine yaşantımızla örnek olmaya çalışmalıyız ki, onlarda ileri yaşlarda anne ve babaları gibi yaşamaya baksınlar ki millet olarak mutlu ve mesut günler geçirmeye hak kazanalım.” “Tesettüre uymayacak bir şekilde çocuklarını giydiren, yetiştiren anne ve babalar cehennemde çocuklarıyla birlikte yanmaya mahkûm olacaklardır Allah-ü Alem.”