İnsanlar bu dünyaya hiç şüphesiz ki imtihan için gelmişlerdir. Kimisi gaflet uykusunda uyumada, kimisi de gerçeği görüp Hakka dayanmada. Rabbim cümlemizi Hakk’a dayananlardan eylesin. Konu ile ilgili Nurcan YÜKSEL bacımızın şirini sizlere sunmak istiyorum.
Erenlerin dergâhına vardım,
Destur selamıyla icazet aldım.
Derin ufuklara aşk ile daldım,
El açıp Rabbime dedim ki Ya Hu.
Toplanmıştı kırklar, beşler yediler,
Allah’ın adıyla selam verdiler,
Beni de kendilerinden bildiler,
Şükürle Rabbime dedim ki Ya Hu.
Ne güzel vuslattı ne güzel kabul,
Riya, şirke demişler sen öte dur,
Serdiler postu buyur gel otur,
El açıp Rabbime dedim ki Ya Hu.
Öyle güzeldi ne bir caka ne kibir,
Sordum yüzüm yerde gönlü kim bilir,
Dediler Allah muktedir Allah bir,
Secdede Rabbime dedim ki Ya Hu.
Gözüm kamaştı Nur Suresi’ni andım,
Ayetle, zikirle ellerimi açtım,
Aşkın şerbetini içip te kandım,
Eğildim Rabbime dedim ki Ya Hu.
Ne güzel kavuşma ne güzel andı,
Kalbim ateşiyle kül olup yandı,
İbrahim’in koru içime aktı,
Közlerde Rabbime dedim ki Ya Hu.
Resulüm halleri geldi aklıma,
Yerdeki hasıra dikmişti yama,
Halimden utandım dönüp de yana,
Tövbeyle Rabbime dedim ki Ya Hu.
Fıkıhla ilimle hamuru pişmiş,
Dünyanın şevkini eliyle itmiş,
Allah’ın sıfatıyla izinden gitmiş,
Sevgiyle Rabbi dedim ki Ya Hu.
Can Nurum Hakk’ın narıyla yanıyor,
El açıp hürmetle Hakk’ı anıyor,
Asr Suresiyle sabrı arıyor,
Umutla Rabbime dedim ki Ya Hu.
Yorumlar
Kalan Karakter: