Gönenli Mehmet Efendi. Doğum: 1901. Ölüm: 1991.
Sultan Ahmet Camii’ne tayin olunca çevreyi inceler fakir ve düşkün ihtiyaç sahiplerini bulup alakadar olmak ister cemaatten bu konuda yardım ister. O civarda gözleri görmeyen ( ama) kör birinin olduğunu öğrenir ve ziyarete gider.
Kapısına varır zilini çalar ve selam verir adam kapıyı açar buyur der efendim ben sultan Ahmet camiine imam olarak geldim hem sizi ziyaret etmek hem de üzerime düşen görevi vazifeyi ifa etmek için buradayım der ama. Adam hoş geldin hoca efendi. Allah razı olsun deyip içeri buyur eder. Hoca Efendi adama maaşınız falan var mı diye sorar adam hayır yok der Hoca Efendi tekrar sorar başka yerden bir geliriniz var mı diye hayır herhangi bir gelirim yok der adam peki neyle geçiniyorsun diye sorunca adam birden öfkelenir ve size ne bundan Efendi birde imam olacaksınız rızkın kimden geldiğini bilmez misiniz, deyip hocayı evden kovar.
Hoca çaresiz kalkar ve gider fakat. O gece hocanın gözüne uyku girmez ertesi gün sabah yine çalar kapısını adam içerden kimsin diye seslenir.
Hoca Efendi dün kovduğun imam der ama adam kapıyı açar gene, ne geldin der, Hoca Efendi hiç efendim ziyaretinize geldim der beni bin defa da kovsanız yine geleceğim.
Adam sorar Hoca senin adın ne diye Hoca efendim benim adım. Mehmet öğütçü, fakat beni Gönenli hoca diye tanırlar deyince buyur gir içeriye hoca efendi konuşalım der ve içeriye buyur eder hoca efendi içeriye girince.
Adam kusura bakma hoca dün kalbini kırdım hakkını helal et der.
Hoca Efendi estağfurullah efendim der ve adama soru sormaya başlar sizin gözleriniz görmez kimsenin yardımına ihtiyaç duymuyorsunuz bu nasıl oluyor bu işin sırrını bana açıklar mısınız deyince.
Adam benim sırrım şu Hoca Efendi ben her gün kuşluk namazını kıldıktan sonra. Yarabbi kuşluk senindir, güzellik senindir, nimet ve her şey senindir eğer rızkım gökte ise yere indir, yerde ise çıkar, uzakta ise yaklaştır, haram ise helal et, dar ise genişlet ve elime ilet diye dua ederim sonra ellerimi yüzüme sürer sürmez biri gelir sağ dizime vurur aç elini der.
O, günkü ihtiyacımı verir gider kuşluk namazı kıldığım her gün bu böyle devam eder aynı zat bugünde geldi ve sağ dizime vurarak benim kısmetimi verdikten sonra sol dizime vurarak bunu da.
Gönenli Mehmet Efendiye Ver Dedi, al buda senin kısmetin dir. Deyip uzatır. Gönenli Mehmet Efendiye, Bu sözleri duyan büyük âlim fakirlerin ve talebelerin manevi babası. Gönenli hoca efendi. İlahî Yarabbi hikmetinden sual olunmaz diyerek içli, içli ağlamaya başlar.
Hoca efendi bu hatırasını naklederken şunu ifade eder. O, ama adam dan bu mübarek kısmeti aldıktan sonra ömrü hayatımda hiç darlık ve sıkıntı çekmedim. Ben hep acınacak insanları arayıp gezerdim meğer acınacak, O, insan ben mişim yaşadığım bu olaydan sonra anladım der. Gönenli Mehmet Efendi