Her Günüm Cuma
Ey Yaradan
Zümrüt renkli dokuz göğü, havada tuttun
Topraktan yarattın. İnsanı oynatıp duruyorsun
Ey yel, ne ararsın. Su, neyi yıkayıp, durursun
Gök niye gürülder. Evren niye dönersin
Ey aşk ne güler, akıl ne bağlarsın
Sabır rahatsın. Yüz niçin sararıp solarsın
Vefa etmede başın sözümü olur
Cömertlikte, canın değerimi olur
Olgun kişiye derler ki; yokluğa av olur
Can verir. Birlik, tekbir evine bir kıl giremez
Benim ay yüzlü sevgilimi gördüysen
Nerede o alnında pırıl pırıl parlayacak nur
Ne bu keseden, tasan var. Ne o kaseden
Kör eşek değilsin. Neyin çevresinde dönersin
Gönlünü arınmamış ise, yüz yıkamak da ne fayda,
Hep toz toprak içindesin. Hırstan süpürge olmuşsun
Her günüm Cuma, şu hutbem ise devamlı
Bir gün insanda boşalırsa, Minberin basamağı
Canlar, Melekler Gayp Aleminden getirir birini
Koyar boş bırakmazlar. Caminin minberini
Yorumlar
Kalan Karakter: