Azrail başucuna, konduğunda
Benzin sararıp yüzün, solduğunda
Ruhunda bedeninden, ayrıldığında
İmanla sana geldim, ben diyebil
Kalbinde durmuş artık, yüzün soluk
Bedende ruh ve can yok, ten sopsoluk
Ruhun gitmiş artık, nerde soluk
Sende yolcusun artık, Allaha bil
Sen tam on metre kefen, giydiğinde
Omuz üstü alınıp, gittiğinde
Sana sorgu ve sual, başladığında
Kul hakkından kaçındım, ben diyebil
Mal mülk dünya heves, gelir geçer
İman dolu kalp arşı deler geçer
Allah’ın huzuruna, varır geçer
Huzura koşarak geldim, ben diyebil
Kuran yolu tadına, Sen Varsan
Amellerinden hesap, sen verirsen
Sırat köprüsünden' de, sen geçersen
Havzu Kevser’i buldum, ben diyebil
Bu dünyada ölüm var, nihayette
Rahmanın’da Lütfü var, inayette
Rahmetinde kalmak var, Hidayette
Sen eşrefi mahlukat, olmayı bil
Sen Eşrefi Mahlukat, Olmayıı Bil
Ahmet hocam fevkalade bir şiir anlayana dersler ötesi ders kalemine sağlık