Yüzyıllar boyu bizler insan kelimesine büyük anlamlar yükledik İnsan sözcüğü gün geldi sistem yerine kullanıldı yine başka bir durumda hayallerimizin yerini aldı kimi zaman ise ahlak kurallarını anlattı bize.
Başımız her sıkıştığında iyi ve güzellik yapanları insan olarak nitelerken bazen kötü olarak değerlendirmede bulunduğumuz davranışları sergileyen durumlarda da insan deyimini kullandık. Aslında insan zaman mekân ve bulunduğu yere göre değişik hallerde görünebiliyordu. Kendince yaşadığı durumları doğru kabul ederken kimi topluluklarda kendi doğruları kabul görmüyor ve toplumun eleştirilerine maruz kalabiliyor ve kötü yaftasını alıyordu üstüne. Sorguluyordu her zaman kendisini ben mi doğru yapıyorum yoksa beni eleştiren toplum mu diye. Bizleri her zaman sınırlayan değer yargılarımız olmuş hayatımızda bu değer yargılarımızı bazen inançlarımız bazen ahlaki öğretilerimiz bazen de örf adet ve geleneklerimiz oluşturmuş. Ama her ne olursa olsun en tepeye insanı koymuşuz. Yunus Emre nin dediği gibi yaratılanı yaratandan ötürü sevmişiz hoşgörü sözcüğünü de bazen insan sözcüğü ile birlikte kullanmışız. İyi de yapmışız. Bence insan kelimesi her zaman tüm iyilikleri kucaklamalı ve iyilikle birlikte anılmalı İnsanca kalın.