2008 de yaşanmış cahilliğin hikayesi
GONCAGÜL
GONCAGÜL
Bir Temmuz sabahı,
Şam dağının Engin Yaylasında doğurmuş ANAM..
Goncagül demiş adıma,Yayla gülü bir nevi..
Birde iki kardeşim ve komşu yurdun Oğlu
Mesut.
Ata biner güreş tutar,ele avuca sığmaz tuttuğunu koparır yıktığını devirir Yaramazmı,yaramaz bir kız..
Haftalıktır pazarımız.
Babam doru atına biner kasabama gider Anamın hazırladıklarını satar İaşemizi sağlardı onunla.
Evimizin direği,o bilirdi herşeyi.
Bir defasında Anam,
Gurban olurum herif,bende geleyim pazara sana yardımcı olurum hani,
Babam anama git işine kadın üçü bilmen,
Beşi bilmen sen ne etcen pazarda.!
Anam sustu derinden bir ah çekti,
Ana dedim üç ne, Beş ne? sustu.
Peki dedim.
Zaten sayı olarak da tek bildiği;
tekledim, Çiftledim tamamdan ibaretti garibin.
Tepeden Mezgeldiğin derin oksijeninde özlemin ötesindeki özlemle seyrederdim kasabamı Işıkları bir başka,
yaylanınkine hiç benzemiyordu.
Işıklarını özlerdim aaah ah.
Derken Mesut bir zaman görünmedi kayboldu sandım bir vakit,sonra çıkageldi. Çocuk kalbi işte,sordum.
Neredeydin Mesut dedim?
Okula gittim dedi bak bu defterim,
bak bunlara A B C.
Hadi kuzuları sayalım Bir, İki, Üç,dört, Beş..
Ha anladım üçün Beşin demek olduğunu meğerne kadarda kolaymış.
Derken hey haaat!
Günler Ayları, Aylar yılları kolavarken karnımda bir ağrı,
Üzerimde tuhaf haller beni sanki yerden yere vuruyordu.
sessiz yayla evine kapandım.
Ana!
ört üstümü bana birşeyler oluyor ört dedim!
Anlamıştı anam
kızııım gonca gülüm ciğerimin bölüğü dedi.
Benimde olmuştu korkma geçer,
ergen oldun hemiii!
Kız olduğumu anlamıştım ilkdefa.
Bir gün Mesut ile güreşirken kendimi tuhaf hissettim.
Hislerim hiçde eskinkine benzemiyor du. dokunma dedim,
dokunma!
Düşünmeğe başladım.
Ama Mesut'tan da başkasını düşünemiyordum. Görmezdi gözüm çünkü..
Öylede oldu.
tuttuk el ele,saldık kendimizi dağların engin zirvelerine,babamı o zaman dert sarmıştı ne benim ne kardeşlerimin nüfus kaydım yoktu çünkü. Yaşar ne Yaşar, ne yaşamaz misali..
Mahkeme Nüfus derken kaydım yapıldı nikahımız oldu. Toyumuz kuruldu davullar bizim için çalıyordu artık,
derken kızımız oldu.
Kaynanam;
iyilik abidesi güzel insan.
teslim ettim kızımı ve ona dedimki.
Ah güzel Anam ben cahil kaldım.
Kızım sana emanet.
Bırak kızım okusun..!
Velhasıl dostlar GONCAGÜL cahil kaldı,
Bırakın kızlar okusuuun..!
Okumayan kalmasın..!
GAZİ ÇAKMAK
18/06/2017 Özburun-Bolvadin.