Yerli Şair

Yerli Şair

Namdar Rahmi Karatay,1896 yılında Kütahya Çamlıcasın da doğar. Yaşamının en güzel günlerini Afyon Lisesinde öğretmenlik yaparken geçirdiğini söyler. Arkadaşları E.Milletvekili Haydar Çerçel, Ahmet Rasim, Sami Onur'u sevgi ve saygıyla anar. Talebeleri, Mahir Erkmen, Kemal Aşkar, Afyona hizmet edecekler. Hüseyin Nail Kubalı ise (Benim İktisat fakültesinde Medeni hukuk (prof.) hocam olacaktır.
Şair Karatay, babasının memleketi Konyaya taşınırlar. Kütahyada ki yakınlığı, samimiyeti Konyada bulamaz fakat zamanla arkadaş edinir. İdadi (lise)yi bitirir. Ümit İdadisinde öğretmen olur. Bir yandan da Konya Hukuk mektebine devam eder. Bu arada arkadaşı, Naci Fikretle, Edebiyatı cedide ile ilgilenir. Arkadaşı Ragıp ise, Divan Edebiyatını aşılar. Gazeller yazar neşreder. Bu neşriyatı Isparta Mutasarrıfı (valisi) Şevki beyin dikkatini çeker. Fakat Milli Eğitimden bir daire başkanı, Namdar Rahmiyi öğretmenlikten dışlar. Isparta valisi ise Afyona atanır ve şairimize, Afyon idadisinde tarih coğrafya öğretmenliğini teklif eder Şairimizin annesi Afyonludur. Afyonda teyzesi, dayısı vardır. Afyon'a taşınırlar.Nihat Niyazi Kitapçı ile akrabadır.
Askerlik için İstanbul'a çağrılır. Burada bir toplantıda yaptığı konuşma dikkat çeker. Gazi çağırın şunu der .Fakat randevuya geç kalır. Milli Eğitim Bakanı Reşit Galip bey kapıda karşılar. Tebrik eder. Öğretmenlikten atan zat kapıda alkışla karşılar. Şairimiz şaşırır. Bu ne hal der.Yaşama dair, toplumu inceleyerek tenkit eden şiirler yazar. Uğraş didin nafile. Geçti Bor'un pazarı, Sür eşeği Niğdeye, İşte geldik gidiyoruz.Düşün deli gönül düşün. Giden ağam, gelen paşam. Sizin ki canda bizimki patlıcan mı. Dipsiz ambar boş kile, gibi şiirler yazar.
Bu günde geçerli bir şiirini paylaşalım,
Leyleğin Ömrü
İstedik ömür, geçirmek şöyle,

Sarılıp her gece ince bele
Yaşamak sevgililerle el ele,

Gül sümbül zambak ile
Leyleğin ömrü geçer.Lak lak ile
Bahtımızdan nice şeyler umduk.

Kol kanat kelle kuyruk

Bu emel salkımı hep kaldı koruk
Ömrümüz geçti bizim bakmakla

Leyleğin ömrü geçer Laklakile
Başı Devletlileri hep övdük.

Gücü yetmezi ezdik dövdük
Dediler haklıya sövün, biz sövdük
Ne kazandık şak, şak ile

Leyleğin ömrü geçer laklak ile
Eskiden alna yazılmış kader.

Hiçe say varlığı etme keder
Bülbülün inleyerek devri biter
Çaydaki kurbağanın vak vak ile,

Leyleğin ömrü biter laklak ile
------------------------------------
Bu şiirler böyle uzar gider. Şairler usanmaz yazmak ile
Bitirelim konuyu sayfa dolar. Kavga ederiz Abdullah ile