Niyazi Mısri Geçti Afyon’dan

D: 1618 – V: 1693

Ne Demiş, Bize Ne Demiş

Şöhretle övünen kimse, HAKK'tan nasip alamaz

İç yüzünü, imar için, görüneni yıkmak gerek

***

Derman aradım derdime, Derdim bana derman imiş

Kanıt aradım kendime, Kendim bana kanıt imiş

***

Sağı solu, gözler idim. Dost yüzünü görsem diye.

Ben taşrada arar idim. O can içimde can imiş.

Öyle sanırdım. Ayrıyım. Dost gayrıdır ben gayrıyım

Benden görüp işiteni, Bildim ki, o canan imiş

***

Oruç namaz Hac ile, sanma biter.İnanç için

Olgun insan olmaya, gerek olan, bilgi imiş

Nerede gelir, yolun senin, nerededir? gideceğin

Nereden gelip gittiğin, anlamayan hayvan imiş

***

Mürşid gerekir bildirsin. Hakk'i sana yakin Hakk'i

Mürşidi olmayanların bildikleri boşluk imiş

Her Mürşide gönül verme. Kimi yolun saptırır imiş

Mürşidi olgun olanın, Yolu gayet esenlik imiş

***

Anla hemen sözdür. Yokuş değil düzdür

Kamu alem bir yüzdür. Gören ona hayran imiş

İşte Niyazi'nin sözü, bir nesne örtmez yüzü

Hak'tan belli bir nesne yok. Görmeyene gizli imiş

--------------------------------------------------------------

(Sanki bugünleri, Niyazi yaşar imiş

Ben gittim. Galip bugün ki dille anlat demiş)