İZİN YETKİSİ YARADAN’DA
Ey güzel canlar; Hepsi sevgiliyi arar
Durmaz gönüller, Sevgiliye koşar
O Rabb’in bahçesinde, ırmaklar coşar
***********
Ne zaman, izin çıkar, içmeğe
Testilerle içip, kendinden geçmeğe
Ben kimim ki; Ay bile dönüşüyle mest
Ey gümüş kemerli ay, senin aşkı bilmişliğin var
Ey gökyüzü, aşkın, yüzünden belli hep
**********
Gönlüm der ki; Ben onun nesiyim
“Onun nefesleriyle, feryad etmedeyim”
Duyunca bu sözü, ağla gönül ağla
Feryad et canım, sevdasına kul ol da.
Hz. Mevlana Divan C1-1475-1480
Yorumlar
Kalan Karakter: