HZ. MEVLANA'dan RUBAİLER, DEYİŞLER

Ey insanlar, ey insanlar birbirinizden ayrılmayın
Asla ayrılık fikrini aklınıza koymayın
Hepiniz birsiniz bu ikilik niye
Vefa bile haykırırken, vefasızlıkta bulunmayın
***
Sevgi ve acıma insanlık vasfıdır.
Hiddet, şehvet ise hayvanlık
Sevgi acıları tatlılaştırır, aslı doğru yola götürmektir.
Kahr ise acılığa çeker.
Acı ile tatlı olur mu bağdaşıklık.
Sevgiden tortulu sular berrak olur, dertler şifa bulur.
Sevgiden ölü dirilir. Padişahlar kul olur.
***
Âşık isen âşıklarla otur.
Gece gündüz kapılarında dur.
Bu kapıdan içeri girdiğinde
Yaratılmıştan uzak dur, yaratanla otur. (1198)
***
Gönül onu ister her şey bahane
Başım koyduğum her yerde secde edilen O’dur
Dört köşe, altı bucakta tapılan O’dur
Bağ bahçe gül sevgili bülbül sema
Bütün bunlar bahane asıl maksat O’dur. (206)
***
Hakkın zikrinden bir şerbet iç de kurtul
Bunu yapsan ne olur.
Kulluk aleminde görünürsün
Hakkın şerbetinden iç de kurtul.
***
Ey ilâhi rızaya mazhar olan
Savaşa sarılmasan ne olur.
Yetersen bir dağa benzersin,
Dağda altın madeni ara,
Bağırıp dağı seslendirmesen ne olur.
***
Ey yolcu aklını başına al,
Seferin hangi diyara gitmektesin?
Nereye gidersen git, sen bizim gönlümüzdesin
Denizden çıkmış balık gibi,
O gamı daha ne kadar çekeceksin?
Kurumuş dudakların,
Denize hasret ayrılıktan şikayet incilerini salacak?