-Sebebini Yazmaya Dahi Utanıyorum-
Beş yaşındaki o güzel, masum, daha dünyanın kötülüklerini bilmeyen minik evladımız komadan çıkamadı, kaybettik. İnsan sebebini söylemeye bile utanıyor. Daha 5 yaşında. Yüreğimiz ateş çemberi.
Küçükçekmece’deki bu üzücü ve elim olayda 5 yaşındaki çocuk, 23 Nisan çocuk bayramında istismara uğruyor ve yoğun bakımda verdiği yaşam mücadelesini kaybediyor. Üstelik ülkemizde çocuk bayramının kutlandığı bir günde.
Ülke olarak nasıl bir hale geldi artık ortam? İnanamıyorum, gerçekten kelimelerin yetersiz kalıp boğazımıza düğümlendiği bir zaman. Bu nasıl bir vicdan. Beş yaşındaki bir çocuğa nasıl nefsin uyanır? Nasıl dokunursun, nasıl kıyarsın…
Daha ağzı süt kokan o meleklerin çaresiz gözlerine bakıp, bu iğrençliği yapan şeytanlara yapılacak her şey haktır ve yerindedir. Artık bardak taştı.
O acılı aileyi düşünemiyorum, Allah sabır versin dayanma gücü versin inşallah. Bu utanç verici davranışı yapan insanı, Allah iki cihanda da kahrı perişan etsin. Çocuklara uzanan o utanç verici eller kırılsın.
Rabbim hiçbir anne ve babaya evlat acısı yaşatmasın, onları ailelerine bağışlasın inşallah…