Zamanında Kerem ve ihsanda Hatem Tai’yi geçmiş olan halifenim Hikayesi
Eski zamanda bir halife vardı ki, Hatim’ in cömertliğinden daha üstündü. İhsan ve adalet bayrağını yüceltmiş, dünyadan yoksulluk ve ihtiyacı kaldırmıştı. Deniz ve inci onun vergisini nispetle ehemmiyetsiz bir hale gelmiş lütuf ve ihsan Kaf’tan Kaf’a yayılmıştı.
O padişah topraktan ibaret olan yeryüzünde bulut ve yağmurdu. Kerim olan Allah’ın ihsanlarının Allah’ın Kullarına dağıtıcısı idi. Deniz ve maden onun ihsanına karşı utançlarından zelzeleye düşmüş gibi titremeler geliyor ve onun cömertliğine doğru kafile kafile gelip duruyorlardı.
Kapısı hacet ehline kıble olmuş, şöhreti cömertlikten bütün aleme yayılmıştı. Onun vergisinden onun cömertliğinden Acem’de şaşırmıştı. Rum da Türk’de Hayrette kalmıştı. Arap da…
O (halife) hayat suyu, Kerem deniziydi. Onun yüzünden Arap da dirilmişti Acem’de…!
KONUNUN AÇIKLAMASI
Vakti zamanında Hatem’in cömertliğinden daha üstün cömert olan bir halife vardı. (Abdullah İbn Sa’d ın oğlu Hatem cömertliği ve yiğitliği ile meşhurdu. Hatem yol kaybedenler için gelsinler benim misafirim olsunlar diye geceleri civarındaki tepelere ateş yaptırdı. Hicretten 17 yıl önce 604’te vefat etmiştir.) İşte bu Hatem’in cömertliğinden daha üstün olan halifenin zamanında dünyada fakir kalmamıştı. Bütün fakirler ve bağrı yanıklar halifenin dünyaya yaydığı, adalet, emniyet ve itimat yüzünden mesuttular. Nisan yağmurlarının toprağa saçtığı Allah’ın rahmet incileri gibi halife de nereye varsa onlara Allah (C.C.)’ın rahmetini götürürdü. Dünyanın dört bir yanından gelen tüm insanlara cömertlik hazinesini ardına kadar açardı. Bu cömertlik hazinesini ardına kadar açardı. Bu cömertlik hazinesinden, iyilik mutluluk, insanlık hazineden nasibini alanlar ne kadar çok mutlu, mesut, bahtiyar olurlarsa hazineyi açan halifede mutlu, mesut, bahtiyar olurdu.
Arap olsun,acem olsun,Türk olsun bütün Müslümanlık alemi, ondan aldığı aib-i hayatla canlarına can katmış,insanca yaşama mutluluğuna erişmişlerdi. O,halife yeryüzüne “ilahi tecelli yi” insanca yaşamayı haber vermeye gelen kamil bir insandı. Ondan nasip alma saadetine erenlen Allah’ın ilahi tecellisi ile besleniyor ve sonsuz bir saadete kavuşuyorlardı.
HZ.MEVANA
MESNEVİ-2244-2251-beyitler.