DÜNYA DEĞİŞİYOR, YA BİZ?
“Bizi biz yapan değerlerimiz” diye başlayan onlarca cümle kuruyoruz her gün. Bazen sosyal medyada, bazen gerçek hayatta gördüğümüz aksaklıklar, ya da işimize gelmeyen hadiseleri gördükçe, benliğimizden ne kadar uzaklaştığımızı görüyor ve bu kelimelerle ifade etmeye çalışıyoruz.
İnsanların değiştiğinden midir, yoksa hayat mı hızlı akıyor bilmiyorum ama gerçekten şöyle alıcı gözle bakıldığında biz artık eski biz değilmişiz gibi geliyor.
Bir defa artık akşamları birbirimize oturmaya gidip gelmiyoruz. Bunun yerine sosyal medyada iki beğeni, bir yorum yaptık mı; sosyalliğin dibine vurduğumuzu düşünüyoruz.
Sonra görüntülü konuşma diye bir olay var. Aslında yerine ve zamanına göre çok güzel ve oldukça yararlı bir icat ha, aman yanlış anlaşılmasın; karşı falan değiliz. Bizim dikkat çekmek istediğimiz tarafı; gerçek ilişkilerin yerini almaya başlaması. Nasıl olsa görüntülü konuşuyoruz diye ailesini ziyarete gitmeyen evlatlar, bu nedenden dolayı torununu ancak ayda yılda bir gören dedeler nineler görmüyor muyuz etrafımızda sıklıkla?
“Buralar eskiden böyle miydi azizim? Sokağa çıkmaya korkar olduk.” Bu cümlede de her gün karşılaştığımız duygusal geçişlerden pasajlar görüyoruz sevgili dostlar. Gerçekten de, sokakların hallerini gördükçe, eşimizle, ailemizle yürüyemediğimiz yerlerin olması, bizi git gide sosyallikten uzaklaştırır hale gelmeye başlamadı mı?
“Bu gençlerin de büyüklere hiç saygısı kalmamış canım.” Buyur buradan yak. Ama vallahi de haklılar, billahi de bu cümleyi kuranlar. Gerçekten ne küçük küçüklüğünü bilir olmuş, ne de büyükler şöyle ağız tadıyla büyüklüklerini yaşayabiliyor. Hani şimdiki orta yaş grubu da az şanssız değil yani. Neden mi? Çünkü onların küçük olduğu zaman, büyüğe saygı vardı ve küçüklüklerini emre amade şekilde, büyüklerine hizmet ederek geçirdiler. Şimdi de küçükler küçüklüklerini bilmez oldular, evde bile büyükler küçüklere hizmet eder oldu. Yani şimdiki orta yaş grubu insanlar; küçükken de hizmet eden taraftaydı, şimdi de.
“Ne yapalım, dünya değişiyor kardeşim. Biz mi değişmeyelim?” diye söze başlayan dostlar da var elbet. Tabii ki onlar da haksız sayılmazlar. Nitekim değişmeyen tek şey; değişimin kendisidir düsturuyla baktığımızda, gerçekten de değişime ayak uydurmak mümkün değil. Siz değişmeseniz, hayat değişiyor. Bu da, sizin her şeye ayak uydurmak zorunda kalmanıza ve kendinizi de en nihayetinde değiştirerek, bu değişimlere direnememenize yol açıyor.
Biz yine de, yaşanan tüm değişimlere ölçülü bir şekilde ayak uydurmanın ve hayatımızı globalleşen dünyanın şartlarına uygun hale getirmenin yollarını arayalım. Ancak öz değerlerimizden ve toplumsal özelliklerimizden taviz vermeden. Ölçüsü dâhilinde ve dozunu iyi ayarlayarak. Yoksa ya bu değişim girdabında kaybolur gideriz, ya da fazla ayak diremekten bir gün yorgun düşer, değişimin gerisinde kalmış bir hal alırız.
Allah ülkemizi ve milletimizi kendi öz değerlerini kaybetmekten korusun. Bizi biz yapan değerlerimizle, öz benliğimizi koruyarak; değişimi yaşamak en güzeli olsa gerek. Sevgiyle kalın.