“Akrostiş Şiir”
G üzelin harcıdır, sevgi güneşi
A şkına yelkendir zevcenin eşi
M utlu deryalara kırar dümeni
Z evk ile sefayı izler gözleri
E rişir sevenler bahtın tahtına.
T üttürür ocağı yüreğin közü
U mudda tutkudur sevginin özü
R enklenen ömürde taze bahardır
A kışan gönülde coşan pınardır
N ezaket zerafet yuva ziyneti
D uygunun incesi ruhu okşarsa
E l verip âtiye mutlu koşarsa
M urada erişir kurar kerevet
İ ner perde perde Haktan bereket
R uhların ikizi Mevla hikmeti.