Eş dost akrabadan epey can aldın
Hanelere yası doldurdun ölüm
Sabilerin bile eceli oldun
Açmadan gülleri soldurdun ölüm.
Ne gariban dedin ne ağa saydın
Ne sessiz sesleri ne avaz duydun
Ne bağır tanıdın ne bir baş koydun
Saçları başları yoldurdun ölüm
Babamı alarak zor’u eyledin
Annemi aldında kor’u eyledin
Yarimi kopardın zar’ı eyledin
Aklımı başımdan aldırdın ölüm.
Kimi gitti oğlu kızı olmadı
Kiminin saracak bezi olmadı
Kimi kireçlendi sözü olmadı
Selasız namazlar kıldırdın ölüm.
Hangi yöne baksam orda kara var
Her kime dokunsam onda yara var
Ölüm senden ricam biraz ara ver
Bizi yaşamaktan yıldırdın ölüm.
Ömür kısa kenetlenip örülün
Gaziye ne küsün nede darılın
Fırsat varken ibadete sarılın
Diyerek mesajı bildirdin ölüm