Sonu bilseydi ağlardı
Gözün gam kadar ağlasaydı
Gece ağlardı. Gündüz ağlardı.
Gökyüzü, şu ayrılığı duysa anlasaydı.
Yıldızlar ağlardı. Güneşde ayda
Padişah tahtan düşeceğini bilseydi.
Kendine de ağlardı. Tacına kuşağına
Gerdek gecesi, ağlardı öpüşmelere
Şu boşanmayı görseydi ağlardı sevişmeye
Gül bahçesi şu güz mevsimini duysaydı
Gül yaprağı ağlardı taptaz gül dalında.
Uçan kuş, haber alsaydı, şu avlanmadan
Gevşerdi. Kolu kanadı ağlardı.
Hüneri, sanatı aldatmasaydı Eflatun’u
Bağırır ağlardı hünere sanata
Pencerenin ölüm dumanından haber alsa
Pencerede ağlardı, duvarda kapıda
Gemi gidiyor ya salına salına
Şu tehlikeyi görseydi ağlardı.
D.Kebir Cilt 4 2600-2609