“Adanalı Ziya ve Evrâk-ı Hazân” Adlı Kitaptan Bir Sayfa
Adanalı Ziya’yı hakkıyla tanıma ve hatalarla yayımlanmış şiirleri düzelterek halkımıza hizmet etme adına yaptığımız çalışmalardan olarak bugün üzerinde duracağımız Ziya’nın Şuhut’ta yazdığı gazel, Afyonkarahisar basın tarihinde her birinin ayrı bir yeri bulunan Îkâz (1 Recep 1342/7 Şubat1340-1923, Sene: 5, Nu. 427-28, s. 1) gazetesinde “Sâniha-i Teyakkuz”; Haber (16 Teşrinisani 1926/11 Cemâziyelevvel 1345, Nu. 179, s. 2) gazetesinde “Basiret” adlarıyla Arap harfleriyle; Taşpınar (C. 5, 19 Mayıs 1937, S. 55, s. 116) mecmuasında “Gazel” başlığıyla ve Gençliğin Sesi (19 Haziran 1962, S. 2101, s. 2) gazetesinde “Basiret” başlığıyla yayımlanmıştır.
Söz konusu gazelin, “ihtisas” noksanlığı sonucu hatalı yayımlanan metni hakkında şekil ve anlam itibariyle söylenecek birçok husus bulunmakla birlikte, yazımıza ayrılan sınırı zorlamamak için, gazelin tarafımızca kurulan metnini, hatalı metnin fotoğrafını ve Arap harfli metnini vererek değerlendirmeyi yine akıl, vicdan ve izan sahibi siz değerli okuyucularımıza bırakmak istiyorum.
GAZEL
Fâ'ilâtün Fâ'ilâtün Fâ'ilâtün Fâ'ilün
Kuş değil uçsa semâya ihtişâm âvâzesi
Âdemin lûtf olmalı hâssiyyet-i mümtâzesi
Sahnesinde bir küçük hâşi' emel bulmazsa yer
Pek büyükmüş nef'i nüh kâşânenin dervâzesi
Hâdisât-ı mâziye hep ders-i 'ibretdir bize
'Ömr bir mecmû'adır târîhdir şîrâzesi
Kâr-ı im-rûzı koma ferdâya zinhâr ey lebîb
Fevt olur fursat kalır bol bol sana hamyâzesi
Söz götürmez bir tenâsüb var şu canlı resme bak
Hüsn-i mâder-zâdını hayfâ ki bozmuş gâzesi
Pîriz artık nâ-becâ mı bulmasak cây-i kabûl
Rağbete makrûndur her şey'in elbet tâzesi
Âteş aldım 'ömrümün fasl-ı şitâsında Ziyâ
Ta'n-ı halk ol'yor lehîb-i 'aşkımın yelpâzesi