KUTSALLARIMIZ!

Yıllar önce, bu Anadolu topraklarında, yani kendi yurdumuzda bulunup vatandaşlık hakkını elde etmiş olan; dini, dili, rengi ve kültürü değişik insanlarımızın duruşunu ve yaşamını yansıtan/ifade eden bir yazımız olmuştu.
Hem de 35 dil ve kültürü yansıtan ama hiç de ayrıştırılmayan bir bakışla/bir dille!
Yani ulusal birlik adına olması gereken bir bütünlük, bir millet ve de hepsinin de, “Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı” olması hasebiyle meri kanunlara/yasalara uymaları gerekçesiyle, ülkemizin var olan insan haklarından eşit olarak yararlanması gerektiği bir yaşam içermesi adına idi.
Yani “Türk Milleti” adına, hepsinin de “Türk vatandaşı” olduğu göz önüne alınarak.
Ve de hepsinin de var olduğuna inanılan kutsallarına da saygı duymak gerekliliği adına, özlem duyulan bakışı yansıtan bir bakış/duruşla…
Ama gel gör ki uzun zamandan beri yaşanan bazı olumsuz bakışlar, özellikle de siyasi kulvarlarda,  bu birlikteliğin örselenmesi/ insanlarımızın kırılarak ayrıştırılması, siyaseten de olsa hiç de tasvip edilmeyen iddiaların dillendirilmesi, bu cennet vatanın geleceği adına çizgisinin hiç de doğru çizilmediğinin bir göstergesi olarak karşımıza çıkması, son derece üzücü olmaktadır.
Unutmayın ki kim olursa olsun, ne olursa olsun; her kes özgürce/ hakça ve adaletlice paylaşımı olan bir yaşam istemekte ve beklemektedirler.
Hangi parti veya siyasi görüşü ne olursa olsun bu kitlelerin; İnsan haklarına yani hukuka ve adaletli bir yaşam istemi ötesine de asla sıcak bakmazlar! 
Bunu görebilmek için de, çeşitli yörelerdeki emeği ile geçinen insanlarla kurulması gereken diyalog veya sohbetin edilmesi, yaşam bölümlerinin tartışılması da buna zaten yeterli olacaktır.
Görünen köy kılavuz istemez” babından!
O nedenle, oturup samimi bir şekilde konuşun bakalım, adeta, “ bir söyleyen bin ah işitir” konumuna kadar gelinmiş midir, gelinmemiş midir?
Bunun ötesi yoktur ve bunun başını da maalesef siyasetçiler çekmektedir!
      ***
Ayrıca o kutsal dinimizin de siyasi çıkarlar adına kullanılması da buna tuz biber ekmektedir!
Bu nedenle öyle yazılması ve söylenmesi gereken olaylar vardır ki maalesef mümkün olmuyor!
 Çünkü “ fincancı katırlarını sakın ürkütme” adlı fıkrasına kadar da gelinmiştir.
 Yazık!
             ***
Sen bizden değilsin, benim gibi düşünmüyorsun ve beni de desteklemiyorsun şeklindeki bakışlar da ayyuka çıkmıştır!
Bu durum insanlarımızda da bir korku, bir kuşku ve bir şüphe yaratmaktadır!
Yarınım ne olacak kuşkusu da gittikçe artmaktadır. 
Oysa biz;  şerefli bir “Türk Milleti olarak” böyle mi olmalıydık?
Siyasetin başına gelen, “siyasi erk’i eline geçirenin sanki Allah korkusunu unutmuş gibi bir yapıda mı olmalıydı” şeklinde düşünen halk kitlelerince de büyük kuşkuya neden olmaktadır.
Allah millet’çe sonumuz hayır etsin!
            ***
Siyasetçinin biri, geçmişte CHP’ de il başkanlığı yapan ve yerel gazetenin birinde yazı yazan Dr. Sayın Demirkırkan’ı eleştirmiş!
Eleştiriye ve siyasi görüşlere tabii ki hoş görümüz var!
Sonuç da insana ve düşüncelerine hatta inanışlarına da büyük saygımız var.
Çünkü bunlar insanlarımızın özeli ve kutsalıdır.
  Ama bir insanın ne yapacağına da karışmak, ona yol göstermek, hiç kimsenin de tekelinde değildir.
Bu demeci gazetelerde okuduğumda üzülmedim desem de yeridir.
Bildiğim ve tanıdığım kadar da, Dr Kemal ne yapacağını bilecek donanımda bilge ve kültürlü bir insandır.
Bunu eleştiriden ziyade itici bir üslup olarak görüyorum.
Kimsenin yarınlarda da ne olacağı belli hiç olmaz!
Belki vekil olur, belki bakan olur, belki de partinin genel başkanı olur.
Önemli olan “ ne olduğum değil, ne olacağımdır”.
Bize ve bizlere yakışan; ayrıştırıcı/itici ve kırıcı keskin dilleri bırakıp; işçisinden köylüsüne, çalışanından emeklisine, EYT’lisinden işsizine ve daha birçok soruna çare bulmamız yönünde projeler/fikirler oluşturmak olmalıdır.
Tak amacımız, kırıp dökmek, itmek değil, bu vatan evlatlarının yüzlerinin gülmesi ve insan gibi yaşaması adına olması olduğu gibi, dünya coğrafyası içersinde de onurluca yerimizi almamız şiarımız olmalıdır.
             ***
Dilerim sevgi/saygı ve tatlı dil revaçta olur.
Gülen yüzleriniz hiçbir zaman solmasın inşallah, değerli okurlarımız.